Καλή Ανάσταση Έλληνα, καλή Ανάσταση αγαπημένη Ελλάδα

Κάπου εκεί ανάμεσα στη θάλασσα και τον ουρανό, παρέα με αυτό το ατελείωτο γαλάζιο, υπάρχει μία χώρα που ζει ελέω Θεού. Αν κάποτε την ξεχάσει, θα πάψει να υπάρχει. Αν κάποτε βαρεθεί να διορθώνει λάθη και παραλήψεις, τότε αυτή η γωνιά της γης θα εξαφανιστεί. Την Ελλάδα την προίκισε ο Θεός με περίσσια κάλλη. Της έταξε να γεννάει ήρωες αλλά και εφιάλτες. Της έταξε πολιτισμό αλλά και προδοσίες. Της έταξε ιστορία αλλά και εχθρούς.

Τη γέμισε με όμορφους ανθρώπους, με καθάριο βλέμμα και ωραία ψυχή. Τη ζήλεψαν πολλοί, φθόνησαν την αρμονία, τη δύναμη, τη συμμετρία, την υπεροχή. Το έργο του Θεού δε μπορούσαν να το πειράξουν. Μπορούσαν όμως να διαβάλουν και να διαβρώσουν τις καρδιές. Μπορούσαν αντί για ομορφιά να φτιάξουν μιζέρια. Αντί για καθάριο βλέμμα, να δημιουργήσουν απληστία. Αντί για ωραία ψυχή, να εκπορνεύσουν την ζωή. Βάλθηκαν να καταστρέψουν ένα λαό, ένα Έθνος.

Κι εμείς τους αφήνουμε…. Γινόμαστε «κοπρίτες» και «αντιπαραγωγικοί», αλλά το δικό μας αίμα χύνεται για να κρατηθεί ζωντανή αυτή η χώρα. Ηλίθιοι και υποδεέστεροι των Τούρκων, αλλά τα συμμαχικά σκάφη εξοπλίζονται με δικές μας πατέντες . Ανίκανοι και ανάξιοι, αλλά αναγνωριζόμαστε διεθνώς για τα μυαλά και τα επιτεύγματα μας. «Μαζί τα τρώμε», αλλά χώρια πληρώνουμε τα σπασμένα. Είμαστε αλητήριοι αλλά άλλος κάνει τις μηνύσεις και τις αγωγές γιατί βέβαια, έχει και τη βουλευτική ασυλία, που την έχει μετατρέψει σε βουλευτική ασυδοσία.

Με αυτά και με αυτά φτάσαμε να έχει πάρει ο αέρας τη Σημαία στα Ίμια, να πρέπει να δώσουμε και το κατιτίς μας από την Ελληνική επικράτεια για να έχουμε την ησυχία μας, να στείλουμε τον Οτσαλάν διακοπές στη Τουρκία, να συναινέσουμε για την Κυπριακή ομοσπονδία και το Καστελόριζο να μην ανήκει στο Αιγαίο αλλά στη Μεσόγειο. Κάτι οι σεισμοί, κάτι τα τσουνάμι, μετακινήθηκε και αυτό. Οι τουρκικές φρεγάτες κάνουν κρουαζιέρα στα Ελληνικά νησιά και τα αεροσκάφη περατζάδα γιατί το Ελληνικό φεγγάρι είναι πιο λαμπρό.

Κάτι το ένα, κάτι το άλλο… ο Αθηνολαθροδήμαρχος κόπτεται πιο πολύ για τα δικαιώματα των Μουσουλμάνων και δε θέλει να μολύνει τα αυτάκια τους με το Θείο δράμα αλλά ούτε και με το Χριστός Ανέστη. Παρεμπιπτόντως μάθαμε ότι συγκατοικούμε με 1,500,000 από δαύτους που μπήκαν παράνομα αλλά έχουν δικαιώματα νοικοκυραίων. Κανένας βέβαια δεν αναρωτιέται γιατί και εγώ και εσύ δεν έχουμε τα ανάλογα. Αλήθεια δεν είναι δικαίωμα μας, να μην τους βλέπουμε στις πλατείες μας να «κάνουν» την προσευχή τους αλλά και να επιδεικνύουν τη δύναμη τους;

Η κυβέρνηση πασών των λαθρομεταναστών μας φόρεσε καπέλο το λαθρονόμο και οι «μεγαλοπατριώτες» αλαλάζανε «πράκτορες, φυντάνια και αλητήριους», τους διαδηλωτές. Ο κόσμος καίγεται και σε λίγο θα γεμίζουμε τις φυλακές γιατί ο Καστανίδης και κουστωδία του θέλουν να μας επιβάλουν δια νόμου να μη φοβόμαστε αυτό από το οποίο είναι ανίκανοι να μας προστατεύσουν Παράλληλα επειδή δεν πρέπει να μιλάμε και πολύ, βάζουν και τα μίσθαρνα ρεμάλια της δημοσιογραφίας να στοχοποιούν συναδέλφους τους και να εφαρμόζουν στην πράξη την περίφημη «εχθροπάθεια»

Κατά τα άλλα, εμείς βάφουμε τα αυγά κόκκινα, σιγο-μουρμουράμε το «Ω γλυκύ μου έαρ», πίνουμε τσίπουρα για να γιορτάσουμε τη νηστεία, ανάβουμε κανένα κερί, θα φάμε και μαγειρίτσα το Σάββατο το βράδυ. Και λησμονάμε και «αλησμόνητες πατρίδες» και τους Έλληνες που δεν έχουν να φάνε και την Ελληνική Σημαία που καίγεται σε κάθε περίσταση και τα αθώα θύματα της Μαρφίν που και πάλι λείπουν από τα σπίτια τους και τα αθώα παιδικά μάτια που δε θα δουν μία Ελλάδα που τους αξίζει. Καλή Ανάσταση στις ψυχές, στην πατρίδα και στο Έθνος μας.

Υ.Γ Και να σκονιστούν οι καναπέδες, τη λύση θα τη βρούμε, αν όμως σκονιστούν οι ψυχές, δεν υπάρχει γιατρειά.

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΠΑΤΡΙΑ

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας,

Το φιλμάκι που είδατε είναι από το προσωπικό μου αρχείο και οι περισσότερες φωτογραφίες τις έχω τραβήξει η ίδια. Όλες απεικονίζουν την απόγνωση των Ελλήνων απέναντι σε μία πολιτεία που τους αγνοεί, που τους κυνηγάει, που τους επιβάλλεται, που τους δικάζει που τους κλείνει στη φυλακή, που νομοθέτησε υπέρ των λαθρομεταναστών και τώρα νομοθετεί υπέρ του φασισμού και της δέσμευσης των βασικών ελευθεριών του ανθρώπου. Αυτών, του να μιλάει ελεύθερα και να φοβάται όταν η πολιτεία αντί να τον προστατεύει τον προπηλακίζει και τον δεσμεύει…

Στην Ελλάδα, βιώνουμε στα μεταπολιτευτικά μας χρόνια, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έναν απίστευτο και βίαιο ρατσισμό κατά των Ελλήνων, ένα καλογραμμένο σχέδιο εθνικής απομόνωσης και βίαιης απαγκίστρωσης από τα ιδανικά του Έθνους και της Σημαίας. Ένας καλολαδωμένος μηχανισμός που σχεδιάστηκε, συντηρείτε και αναπτύσσετε με μόνο στόχο το πατριωτικό φρόνημα και την Εθνική συνοχή. Σε αυτό τον τόπο την ιστορία τη γράφουνε οι ηττημένοι και κάνουν τη θεαματική τους επάνοδο, αλώνοντας τα τελευταία προπύργια του πολιτεύματος και της Δημοκρατίας.

Γιατί αυτό που πραγματικά χτυπάνε σε ολόκληρη την Ελλάδα, σε κάθε γωνιά της, σε κάθε Αγ. Παντελεήμονα, Κερατέα, Πομακοχώρια είναι οι Έλληνες. Είναι επιτακτική ανάγκη, να σκύψουμε το κεφάλι. Είναι επιτακτική ανάγκη, να απολέσουμε κάθε στάλα περηφάνιας, λεβεντιάς, αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης για να μπορέσουν πιο εύκολα να μας ποδοπατήσουν. Ξεχνάνε όμως, ότι όταν από ένα λαό αφαιρέσεις την ελπίδα, δεν υπολογίζει τίποτα, ούτε και την ίδια του τη ζωή. Αντεπίθεση λοιπόν και εθνική αντίσταση. Οργή λαού, φωνή Θεού λέει ο λαός και έχει δίκιο. Πανστρατιά για να κρατήσουμε την Ελλάδα και το κεφάλι ψηλά. Πανστρατιά γιατί το σύστημα αλώνετε από μέσα και όχι από το περιθώριο. Πανστρατιά γιατί οι νοικοκυραίοι αυτού του τόπου είναι περισσότεροι από το 5% που προσπαθεί σήμερα να διοικήσει αυτή τη χώρα με εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και υποδαύλιση του εθνικού φρονήματος με διώξεις, φασιστικούς νόμους, ξύλο, χημικά, ενορχηστρωμένες δίκες και προαποφασισμένες καταδίκες.

Δεν έμεινα ποτέ στο κέντρο των Αθηνών, ούτε στην Κερατέα, γεννήθηκα και μεγάλωσα μακριά από τα Πομακοχώρια. Είμαι παιδί αστικής οικογένειας των Νοτίων προαστίων. Δεν χρειάστηκε ποτέ να υπερασπίσω το σπίτι μου από την επιδρομή των λαθροαλλοδαπών ούτε και να προασπίσω τον τόπο μου για να μη γίνει σκουπιδότοπος. Δε χρειάστηκε ποτέ να με βάλουν να αρνηθώ τη γλώσσα μου, δεν υποχρεώθηκα ποτέ να δεχτώ άλλο κράτος για κηδεμόνα. «Αστούλα», όπως χαϊδευτικά με φωνάζουν τα παιδιά από τον Άγ. Παντελεήμονα. Βολεμένη θα έλεγα εγώ, αν μιλούσα στον καθρέπτη μου… Εκ του ασφαλούς πατριώτισσα, φώναζε μέσα μου η ψυχή μου.

Κι όμως ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα υπέρμαχος της απόλυτης λογικής, ότι το κακό, το χτυπάς όταν είναι στην αυλή του γείτονα για να μην έρθει στη δική σου. Χρειάστηκε να κάνω πράξη, τον όρκο που έδωσα ως Νομαρχιακή σύμβουλος για να κατανοήσω ότι δεν υπηρετούσα σωστά τους πολίτες αφού είχα παντελή άγνοια για τις συνθήκες που ζούσαν. Από τα σκαλιά του Αγ. Παντελεήμονα, στους σκοτεινούς διαδρόμους της ΓΑΔΑ και μετά στους δρόμους, στο πεζοδρόμιο, με ξύλο, με τον ήχο των γκλοπ που πέφτουν πάνω σε ανθρώπινα κορμιά, με δακρυγόνα, χημικά, λαιμό που έκαιγε και μάτια που έκλαιγαν. Πιο πολύ όμως έκλαιγε η Ελληνική ψυχή μου γιατί εκείνη, δεν μπορούσε να μη βλέπει, ότι αδέρφια χτυπούσαν αδέρφια. Ότι η Ελληνική αστυνομία, χτυπούσε και συλλάμβανε Έλληνες, που διαμαρτύρονταν για το θεμελιώδες δικαίωμα τους, να ζούνε μία ζωή ασφαλή, να μη φοβούνται, να μην πέφτουν θύματα κλοπών, βιασμών και φόνων.

Ελληνίδες και Έλληνες,

Το να παίρνεις εντολές από τους ανωτέρους είναι θεμιτό το να αδιαφορείς για τις εντολές της καρδιάς είναι εγκληματικό. Για αυτό και εμείς, εκεί στους δρόμους του Αγ. Παντελεήμονα, της Κερατέας, των Πομακοχωρίων αντιμετωπίζουμε τις άνωθεν εντολές με αδιαφορία γιατί εμείς δεσμευόμαστε μόνο από την Εθνική ψυχή και αυτή μας φωνάζει ότι το δίκαιο είναι μαζί μας και είναι υποχρέωση μας να αντισταθούμε, είναι υποχρέωση μας να τιμήσουμε την ιστορία μας, είναι υποχρέωση μας να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια πατρίδα Ελεύθερη, όπως αυτή που μας παρέδωσαν οι γονείς μας.

Είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε τη στυγνή πραγματικότητα της επιλεκτικής δικαιοσύνης ή της παντελούς ανομίας. Είναι υποχρέωση μας να προστατεύσουμε την Εθνική μας ταυτότητα, την εθνική μας συνοχή, την εθνική μας περηφάνια. Αυτό το αίμα που τρέχει στις φλέβες μας, δημιουργεί υποχρεώσεις τιμής. Αυτό το αίμα που τρέχει στις φλέβες μας κουβαλάει αιώνες ιστορίας, αιώνες αγώνων. Οι εποχές αλλάζουν, οι προκλήσεις και τα κακόβουλα σχέδια παραμένουν.

Μπορώ πάντως να δηλώσω με μεγάλη σιγουριά, ότι όταν μας προσαγάγανε στη ΓΑΔΑ, για να εκβιάσουν τις επιτροπές των κατοίκων να αναβάλουν τη διαμαρτυρία για τα δίκαια αιτήματα τους, όταν μας έκαναν σωματικό έλεγχο και απορρίψανε το αίτημα μας για νερό επί 6 ολόκληρες ώρες. Όταν μας ψεκάσανε με χημικά και μας χτυπάγανε με γκλοπ, όταν μας κυνηγάγανε στα στενά και φορτώνανε τους πατριώτες και εθνικιστές με ψεύτικες κατηγορίες, αισθανόμουν πιο Ελληνίδα, πιο άνθρωπος. Αισθανόμουν γεμάτη από το μπολε και το άσπρο της Σημαίας. Αισθανόμουν ότι δικαίωνα το νομοθέτη όταν στο ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος έγραφε: «O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Φίλες και φίλοι,
Αφήστε τους καναπέδες να σκονιστούν δεν πειράζει…. Δίκαιος είναι ο αγώνας αυτών που παλεύουν για το δίκιο τους, αυτών που παλεύουν για την πατρίδα.

Δεν έχετε Πατρίδα, δεν έχετε Τιμή, μια ζωή αλήτες, φονιάδες και δειλοί!

Ο καλύτερος τίτλος για το «επεισοδιακό» come back ενός blog, που μπήκε στην απραγία, γιατί προτίμησα να τα λέμε στο πεζοδρόμιο, από ότι στο pc. Μέσα σε αυτό το χρόνο έγιναν πολλά, αλλά ανακάλυψα ότι ο γραπτός λόγος κάποιες φορές, γίνεται πηγή έμπνευσης και έτσι επέστρεψα. Χωρίς φόβο, αλλά με εξαιρετικό πάθος θα σχολιάζουμε μαζί ότι μας καίει και ότι, τα πληρωμένα ΜΜΕ της εξουσίας και του παρακράτους, δεν προβάλλουν και δεν σχολιάζουν.

Ανοιχτά, επώνυμα και με μόνες αρχές, την πίστη στα ιδανικά της πατρίδας, της Σημαίας και του Έθνους, θα μιλάμε για όλους και για όλα. Για κόμματα, κινήματα, πατριδοκάπηλους, αρνητές του Ελληνισμού, πατριώτες, προδότες αλλά πάνω από όλα για την αφύπνιση της Ελληνικής και Εθνικής συνείδησης, που κοιμάται μακαρίως μέσα στις ψυχές ενός λαβωμένου λαού, ηθικά ξεπεσμένου και ψυχικά αποτελματωμένου, από τα διαρκή χτυπήματα της εξουσίας.

Το παρακράτος, στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης, του αφελληνισμού και του δοσιλογισμού. Μια ζωή υποστηρικτές, των πιο μαύρων σελίδων της πολιτικής ζωής του τόπου. Μια ζωή, οι δοσίλογοι χτυπάνε πισώπλατα τη δημοκρατία, που οι θεματοφύλακες των νόμων αδυνατούν ή μάλλον δε θέλουν να προασπίσουν. Ανομία για τους κουκουλοφόρους και επιλεκτική δικαιοσύνη, για τους πατριώτες και τους εθνικιστές. Κατά τα άλλα, οι κάθε λογής παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, αναρχικοί και δήθεν επαναστάτες δρουν ανενόχλητα, αντεθνικά και επιβραβεύονται από το σύστημα.

Κανείς δεν πιστεύει πια, ότι ο Δεκέμβριος του 2008 ανήκει σε αυθόρμητη μάζωξη αθώων νεαρών. Κανείς δεν πιστεύει, ότι οι δολοφονίες αθώων στο ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ και τη Μαρφίν, έγιναν από ατύχημα. Όλοι πιστεύουμε, ότι οι ξυλοδαρμοί στην Πάτρα και στο Βωμό του Ελέους από αναρχικούς ανήκει σε καλά οργανωμένο σχέδιο φίμωσης των ελεύθερων Ελληνικών φωνών. Όλοι πιστεύουμε ότι η κρατική μηχανή είναι ανακατεμένη μέσα στις συντεταγμένες ομάδες των κουκουλοφόρων. ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΝ ΗΘΕΛΕ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΖΕΨΕΙ, ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.

Μία η λύση, αντεπίθεση και Εθνική αντίσταση κατά όλων αυτών που επιβουλεύονται το πολίτευμα αυτού του τόπου και τις ατομικές ελευθερίες. Δε θα επιτρέψουμε τη φίμωση, δε θα επιτρέψουμε να μας κλέψουν ότι Ελληνικό έχει μείνει στις ψυχές μας. Δε θα επιτρέψουμε στους δολοφόνους και τους αλήτες του συστήματος να μας εκφοβίσουν. Δεν θα επιτρέψουμε να αλώσουν αυτό τον τόπο. Δεν θα μας πάρουν καμία πατρίδα όλοι αυτοί που δεν την αναγνωρίζουν. Είμαστε εδώ και είμαστε πολλοί, περιμένουμε να ανακαλύψετε και εσείς την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ!