Powered By Blogger

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Εμείς, εσείς και οι … άλλοι

Μετά από κάθε πορεία ή συλλαλητήριο, υπάρχουν ανάμεικτα συναισθήματα... Κάτι μεταξύ οργής, οδύνης, απελπισίας, πάθους και ορμής. Η χθεσινή πορεία ήταν κάτι πολύ διαφορετικό! Εμπεριείχε ένα στοίχημα, ένα μεγάλο στοίχημα, με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ένα στοίχημα που κερδήθηκε! Σήμερα υπάρχει ένα αίσθημα ευφορίας, κρυφής περηφάνιας και άκρατου γέλιου. Για πρώτη φορά, φάνηκε πόσο εύκολα μπορεί η πολιτεία, αλλά και οι πολίτες, να μαζέψουν όλα τα αναρχικά-παρακρατικά-αντιεξουσιαστικά αληταριά, πόσο οργανωμένοι είναι οι κόκκινοι φασίστες και πόσο αποφασισμένοι να καταλύσουν τη δημοκρατία και την έννομη τάξη, συμμαχώντας με όλους αυτούς. Το ευτύχημα είναι, ότι όλοι οι πολίτες φύγαμε με ένα χαμόγελο ικανοποίησης από αυτή την πορεία και το δυστύχημα είναι, ότι χρειάστηκαν τέσσερις θάνατοι για να ξυπνήσουμε!!!

Η κόκκινη λαίλαπα αποφάσισε, ότι της "κόστισε" πολύ ο αδόκητος θάνατος τεσσάρων αθώων ανθρώπων, τόσο από άποψη φήμης, όσο και από άποψη όλων όσων έχει «χτίσει» όλα αυτά τα χρόνια, πίσω από τη μάσκα του ευγενικού συμπαραστάτη και αρωγού των εργαζομένων και δη των «χαμηλών» τάξεων. Αφού πρώτα απεφάνθη, ότι ήταν ευδόκιμη η συνεργασία με τα αναρχικά-παρακρατικά-αντιεξουσιαστικά σκουλήκια, όπου ο τελικός στόχος ήταν η κατάλυση της ευνομίας με απώτερο σκοπό τη Δημοκρατία, στεγάζοντας τους στις πορείες, μέσα στα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΠΑΜΕ, μετά την ξε-αποφάσισε, κάτω από τη γενική κατακραυγή για την ταύτιση και την ισοπέδωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς. Αποτραβήχτηκαν λοιπόν στην αρχή και στο τέλος της πορείας, αφήνοντας μόνους και έρημους τους προστατευόμενους τους, βορά στα αδηφάγα μάτια και αυτιά των πολιτών. Ήδη από την γενική απεργία στις 25 Φεβρουαρίου είχαμε επισημάνει το ρόλο των αριστερών και πολύ χαρακτηριστικά είχαμε γράψει ότι «Μόλις οι αστυνομικοί σπεύδαν να τους απωθήσουν, αυτόματα η περιφρούρηση των μπλοκ του ΠΑΜΕ, ΤΩΝ οικολόγων και του ΣΥΝ άνοιγαν τα κοντάρια και τους ενσωμάτωναν στον πυρήνα , των διαδηλωτών. Αυτόματα 3-4 διαδηλωτές απόσπονταν από τα μπλοκ, πήγαιναν σε απόσταση αναπνοής από τους αστυνομικούς, τόσο που σχεδόν τα πρόσωπα τους άγγιζαν το ένα το άλλο και ούρλιαζαν βρισιές για τις μανάδες, τις αδερφές και τις γυναίκες τους. Τους αποκαλούσαν αδερφές και τους έλεγαν ότι γ………… Όσοι κρατούσαν ντουντούκες, εν χωρώ, δίνανε το σύνθημα «Έξω οι μπάτσοι από την πορεία»». Κανείς δεν αντέδρασε τότε, κανείς δε τόλμησε να πει ότι λέγαμε ψέματα, με αποτέλεσμα βέβαια τα τραγικά γεγονότα της 5ης Μαΐου.

Στη δίνη της γενικής κατακραυγής, επέδειξαν θαρραλέα προσπάθεια για να αποστασιοποιηθούν από τις ευθύνες, αποδίδοντας τα γεγονότα της εισβολής στη βουλή, σε δήθεν φασίστες και ακροδεξιούς προβοκάτορες και φυσικά θεώρησαν εαυτούς, παντελώς άσχετους με την επιδρομή των «βαρβάρων» στην τράπεζα. Βέβαια οι φωτογραφίες που απεικονίζουν τα μπλοκ που ήταν μπροστά στην τράπεζα, όταν έγινε το έγκλημα, οι μαρτυρίες του κόσμου, καθώς και η παρουσία επώνυμων στελεχών τους, αποδεικνύουν περίτρανα την «ανάμειξη» τους στα τεκταινόμενα. Τελικά γεννάται και ένα ερώτημα… πόσοι επιτέλους είναι αυτοί οι ακροδεξιοί-φασίστες, που είναι πανταχού παρόντες και υπεύθυνοι για κάθε πράξη που αποδίδεται στα κόκκινα φασισταριά και αν δεν είναι πολλοί, ας κάνουν επιτέλους μία κίνηση καλής θέλησης, να αποκαλύψουν τις προηγμένες μεθόδους διακτινισμού τους ή κλωνοποίησης τους, για να ευνοηθεί, αν όχι η Ελληνική οικονομία εν μέσω κρίσης, τουλάχιστον να σταματήσουν τα νεύρα μας να «σπάνε» κάθε φορά που ακούμε την ανίερη και ανιαρή προπαγάνδα του κόκκινου στρατού.

Τελικά σας πιστεύει κανείς, πέρα από τα φερέφωνα και τους εθελοντικά ηλίθιους που διαθέτετε;
Είναι ένα ερώτημα και αυτό, που θα παραμείνει αναπάντητο, όπως και τόσα άλλα… Τι θα γινόταν, αν δεν υπήρχαν τέσσερις θάνατοι, θα συνεχίζατε να στεγάζεται όλους αυτούς και μέχρι πότε; Αν δεν υπήρχαν φωτογραφίες και βίντεο, που να αποδεικνύουν το ρόλο σας, μέχρι πότε θα φορούσατε το μανδύα της αρετής; Πότε επιτέλους οι μισθοφόροι σας των ΜΜΕ,
θα σας αποκαλύψουν; Κύριε υπουργέ ΠΡΟ-ΠΟ, μέχρι πότε θα δίνεται εντολές στην ελληνική αστυνομία για ανοχή και ασυλία, μέχρι πότε θα κανακεύεται τα αναρχικά-παρακρατικά-αντιεξουσιαστικά σκουπίδια, μέχρι πότε θα τα θεωρείτε φιλαράκια σας; Θα είχαμε τα ίδια, αν δεν υπήρχαν οι πολίτες με κάμερες και φωτογραφικές μηχανές ανά χείρας, να παρακολουθούν άγρυπνα, κάθε βήμα των αναρχικών-παρακρατικών-αντιεξουσιαστικών εγκληματιών;

Τα δύο τελευταία ερωτήματα, είναι και τα πιο ουσιαστικά… Φαίνεται ότι στην προκειμένη περίπτωση, ο κος Χρυσοχοίδης, έκανε την αποτίμηση της μέχρι τώρα καριέρας του και είδε ότι οι τέσσερις νεκροί ήταν μεγάλη δυσφήμιση। Στη ζυγαριά της δημοτικότητας, επιβεβαιωμένα βάρυναν περισσότερο από τους τρομοκράτες. Άσε που δεν έπιασε και η προπαγάνδα, κατά των ακροδεξιών βομβών, που σκοτώνουν εσκεμμένα αθώους μετανάστες (αυτούς τους ακροδεξιούς, άμα τους πιάσω στα χέρια μου θα δούνε, που δε μοιράζονται με τον υπόλοιπο κόσμο τα μυστικά της τεχνολογίας τους, λέτε να έχουν και διαστημόπλοια οι παλιοναζί;) Είδε λοιπόν και αποείδε και είπε ο άνθρωπος, «καλύτερα να κάνω πέρα τα φιλαράκια μου τους αναρχικούς-παρακρατικούς-αντιεξουσιαστές, προσωρινά, ενόψει της επικείμενης αναδόμησης, μπας και δω άσπρη μέρα, γιατί από βαθμολογία γιοκ, από δημοτικότητα γιοκ, τι μένει σε έναν υπουργό πέρα από την καρέκλα του;» κι έτσι έδωσε εντολές και είπε

«Δώστε έμφαση, στην αστυνόμευση του μπλοκ των αναρχικών-παρακρατικών-αντιεξουσιαστών φίλων μου! Διακριτικά, ναι μεν να νοιώθουν την εποπτεία, αλλά από την άλλη, να βλέπει και ο κόσμος ότι τους αποτρέπεται από εγκληματικές ενέργειες. Πρωταρχικός μας στόχος, είναι να μη γίνουν επεισόδια που θα καταδεικνύουν την Κυβέρνηση, ως άβουλο όργανο, να βουλώσουμε τα στόματα και να ενισχύσουμε και τη δική μου την καρέκλα, βρε αδερφέ». Όπερ και εγένετο, η αστυνομία συνόδευε σε όλη τη διάρκεια της πορείας τους άπλυτους, ένθεν–κείθε, τα επεισόδια απετράπησαν, αν και τα δόντια των αστυνομικών έτριζαν κάθε φορά που οι γνωστοί – άγνωστοι επιδίδονταν στα γνωστά συνθήματα τους, εν χορώ, ενώ παράλληλα εκτόξευαν και απειλές μετά χειρονομιών, κατά των πολιτών που κατά πόδας, κινηματογραφούσαν και φωτογράφιζαν τα τεκταινόμενα.

Εδώ είναι και η ουσία της υπόθεσης. Οι πολίτες, οι οποίοι κινητοποιημένοι και ενεργοί, ανέλαβαν δράση, προκειμένου να αποτρέψουν φαινόμενα βίας και καινούργιες δολοφονίες αθώων πολιτών, περικύκλωσαν στην κυριολεξία το μπλοκ των εγκληματιών και το συνόδευσαν σε όλη τη πορεία μέχρι τη διάλυση της, απαθανατίζοντας κάθε στιγμή. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι πολίτες με ακάλυπτα πρόσωπα και παρ όλες τις απειλές που εκτοξεύονταν κατά της ζωής τους και τις επανειλημμένες φωτογραφήσεις τους από τους αναρχικούς για να τις αναρτήσουν στο indymedia όπως φώναζαν, παρέμειναν ακλόνητοι στις θέσεις τους. Σταθερά και χωρίς να δίνουν καμία σημασία στις χυδαίες προκλήσεις, έπαιξαν το ρόλο που είχαν αναλάβει από μόνοι τους και περιφρούρησαν αποτελεσματικά τη πορεία, αλλά πολύ περισσότερο τις ζωές
των αθώων πολιτών! Υπό την ενθαρρυντική ματιά των αστυνομικών, που χαμογελούσαν ακόμα και τα «μουστάκια» τους, έδωσαν ένα καίριο χτύπημα στο παρακράτος και μετέτρεψαν τους άλλοτε ασυμμάζευτους με τις δολοφονικές μολότοφ σε «κότες» που δεν τολμούσαν να κουνήσουν. Έτσι είναι, αναρχικά-παρακρατικά-αντιεξουσιαστικά «φιλαράκια», καθίσατε ως παρθένες γιατί αποκομμένοι από την προστασία των επαγγελματιών συνδικαλιστών – εργατοπατέρων και κάτω από τα φώτα της δικής μας δημοσιότητας, είσαστε επαρκώς θρασύδειλοι για να "κουνήσετε". Αφισοκολήσατε όλη τη Σταδίου, με τις χυδαίες αφίσες σας, που προέτρεπαν σε βιαιότητες, όταν κανείς δε σας εμπόδιζε, γιατί όλοι, είτε ήταν στην πορεία, είτε αστυνόμευαν το δικό σας μπλοκ και περιμένατε να δείτε τα αποτελέσματα στις στοχοποιημένες επιχειρήσεις! (Κύριε εισαγγελέα, αλήθεια δεν απαγορεύετε η αφισοκόληση; Μήπως σας ενδιαφέρει να μάθετε, ποιοί αφισοκολούσαν στο κέντρο της Αθήνας, πάνω σε μάρμαρα και βιτρίνες;) Μας αφήσατε μία μεγάλη δόση ικανοποίησης γιατί το είχαμε ήδη προβλέψει όταν γράφαμε στις 11 Μαΐου πως
«Σε όλη την Αθήνα, σε κάθε γωνιά, θα υπάρχουμε ΕΜΕΙΣ! Αυτή τη φορά με φωτογραφικές μηχανές και κάμερες. Αυτή τη φορά για να μην έχουν αξία οι κουκούλες σας. Αυτή τη φορά για να μην έχουν αποτέλεσμα τα σχέδια σας. Αυτή τη φορά για να μην έχουν αποδέκτη τα εγκλήματα σας. Αυτή τη φορά για να σας εμποδίσουμε. Αυτή τη φορά για να μη κάψετε αθώους και παιδιά. Αυτή τη φορά, για να μην υπάρξει ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ!!!»

Τέλος γέλασα πολύ… με όλα αυτά τα γελοία υποκείμενα, που υπαινίσσονται με περίσσιο θράσος, ότι σε μία πανελλαδική απεργία μόνο ακροδεξιοί και φασίστες κρατάνε Ελληνικές Σημαίες. Πραγματικά έσκασα στα γέλια, με όλους αυτούς τους μικρόνους οσφυοκάμπτες του κόκκινου φασισμού που γίνονται υποτελείς του σφυροδρέπανου, για να αισθανθούν δυνατοί και επαρκείς για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Σας έχω νέα, ανθρωπάκια, είτε αρέσει σε εσάς , είτε δεν αρέσει καθόλου σε εμάς, τρέχει ελληνικό αίμα στις φλέβες σας… (λέμε τώρα) και η μοναδική σημαία που μας ενώνει είναι η Ελληνική!!! Θα έπρεπε λοιπόν, να αισθάνεστε γελοίοι και μόνο που εκστομίσατε τέτοια κουβέντα. Από την άλλη βέβαια, μου αρέσει που αποδεικνύετε, πως μόνο η στόφα η δική μου έχει ελληνική συνείδηση και πως αυτή η Σημαία, έχει το δικό μας DNA, ΟΧΙ των ακροδεξιών αλλά των ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ! Μου αρέσει που τελικά, εξαιρώντας τον εαυτό σας, αποδεικνύετε την ανικανότητα σας να κρατήσετε αυτή την τιμημένη Σημαία και θεωρείτε εαυτούς ικανούς, μόνο για να κουβαλήσετε τα κουρέλια που κρεμάτε στα στειλιάρια. Τέλος σας ενημερώνω, πως εμείς, καίτοι κομματικοποιημένοι και πολύ περήφανοι γι αυτό, δεν έχουμε κανένα δισταγμό να βάλουμε μπροστά μόνο το εθνικό καλό και να το περιφρουρήσουμε. Να κρατήσουμε την Ελληνική Σημαία, ψηλά και να εμπνευστούμε από αυτή για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας. Δε χρειαζόμαστε τα κουρελόπανα σας, το γαλάζιο μας πάει πιο ψηλά!!!! Όσο για το σύνθημα των ημερών που αποδίδετε σε αυτούς που κρατούσαν τις Ελληνικές σημαίες (να καεί, να καεί το μπ…… η βουλή), έχουμε σε βίντεο, που είναι πέρα κάθε αμφισβήτησης, το μπλοκ των γνωστών – αγνώστων να το αλαλάζει και ακολούθως να το φωνάζουν και οι κόκκινοι επαγγελματίες συνδικαλιστές – εργατοπατέρες. Ευτυχώς που υπάρχει και η τεχνολογία!!!

Αυτά φίλοι μου για τη χτεσινή πορεία, που κατά τα άλλα κύλησε ειρηνικά, με μεγάλο παλμό και πάθος!!! Αν και θα ήταν καλό, να μην απεργήσουν την επόμενη φορά τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας γιατί πολύς κόσμος, δεν έχει τα χρήματα για να κατέβει στο κέντρο με ταξί και είναι άδικο γιατί θέλει να διαδηλώσει για τα δίκαια αιτήματα του, ειρηνικά και με τάξη. Οι χιλιάδες κόσμου εχθές έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα, πέρα από την αντίθεση τους για το ασφαλιστικό! ΔΕ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ, ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΑΘΩΕΣ ΖΩΕΣ!!!

Υστερόγραφο
Όπως λένε σε όλες τις ταινίες με σενάριο, τα δρώμενα καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα και η ταύτιση, με πραγματικά πρόσωπα είναι απλά συμπτωματική… Μόνο που η τέχνη αντιγράφει πάντα τη ζωή!!!!

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Αυτή τη φορά, για να μην υπάρξει ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ!!!

Αύριο είναι ΠΑΛΙ 24ωρη απεργία. ΠΑΛΙ έχει συλλαλητήριο η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ΠΑΛΙ το ΣΥΡΙΖΑ, το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΠΑΜΕ και οι αναρχικοί-παρακρατικοί-αντικεθεστωτικοί θα είναι στους δρόμους, ΠΑΛΙ θα σπάσουν μαγαζιά, ΠΑΛΙ θα καεί η Αθήνα, ΠΑΛΙ θα βεβηλωθούν μνημεία και νεοκλασικά κτίρια, ΠΑΛΙ θα λαμπαδιάσουν αστυνομικοί, ΠΑΛΙ θα γίνει προσπάθεια κατάληψης της βουλής. ΠΑΛΙ θα καούν τράπεζες, ΠΑΛΙ πεζοδρόμια, πεζούλια, μάρμαρα και γλάστρες θα σπάσουν για να γίνουν όπλα κατά του κόσμου, των αστυνομικών, του κράτους, της Δημοκρατίας. ΠΑΛΙ ο Χρυσοχοίδης και ο Παπανδρέου θα κοιτάνε αμέτοχοι και θα «χαϊδεύουν» τα «δικά» τους παιδιά. ΠΑΛΙ ο Τσίπρας θα αναμοχλεύει πάθη και μίσος. ΠΑΛΙ η Παπαρήγα θα δικαιολογεί τους επαγγελματίες καταλύτες της ευνομίας. ΠΑΛΙ η αστυνομία θα παίζει το ρόλο του απλού παρατηρητή που κατ΄ εντολή θα γυρίζει την πλάτη για να μη βλέπει, να μην ακούει, να μη συλλαμβάνει. ΠΑΛΙ οι δολοφόνοι θα είναι παγανιά με βενζίνη και μολότοφ, για να εκτελέσουν ενορχηστρωμένα τα άψογα δολοφονικά τους σχέδια, αφού δεν υπάρχει καμία γραμμή ανάσχεσης των εγκληματικών τους ενστίκτων τους. ΠΑΛΙ θα δούμε να μιλάνε άλλες γλώσσες, τα καλυμμένα πρόσωπα για μη φανεί πόσοι και ποιοι είναι αλλοδαποί. ΠΑΛΙ πληρωμένος στρατός εισαγωγής ή εγχώριοι λαθρομετανάστες παρακρατικοί. ΠΑΛΙ θα δούμε να σας δικαιολογούν ως η δίκαιη έκρηξη και οργή της γενιάς των 700 ευρώ. ΠΑΛΙ οι συνωμότες της σιωπής, της ένδειας και της παρακμής, βλέπε δημοσιογράφοι θα σας καλύπτουν. ΠΑΛΙ οι γητευτές της βίας και οι δημαγωγοί της καταισχύνης, βλέπε αριστεροί πολιτικοί, θα σας καλύπτουν. ΠΑΛΙ, Πάλι, πάλι….

Πέρα από όλους αυτούς τους εγκληματίες, τους αδιάφορους που έκλειναν το δρόμο στα πυροσβεστικά και πετροβολούσαν τα οχήματα, πέρα από όλους τους εμπαθείς που αλάλαξαν "να καούν" και "καλά να πάθουν", πέρα από τους ρύπους της πολιτικής που προστατεύουν τους αναρχικούς, πέρα από τους επαγγελματίες εργατοπατέρες και συνδικαλιστές, πέρα από τους απλούς, πολίτες που θέλουν να διαδηλώσουν για τα δικαιώματα τους, που αυτή τη φορά θα είναι λιγότεροι γιατί ο μέσος άνθρωπος φοβάται, ότι πλέον μπορεί να μη γυρίσει σπίτι του, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ!!!

Εμείς δεν είμαστε επαγγελματίες συνδικαλιστές και δεν εξ ασκούμαστε στο αντάρτικο πόλεων. Εμείς δεν ξηλώνουμε τα μάρμαρα από τις προσόψεις κτιρίων με αξίνες και δίχαλα σφυριά. Εμείς δεν κρυβόμαστε στα οργανωμένα μπλοκ των αριστερών για βρουν καταφύγιο τα άνομα σχέδια μας. Εμείς δεν οργανώνουμε δολοφονικές επιθέσεις και δεν κουβαλάμε στα σακίδια μας full face, ρόπαλα, μολότοφ, στουπιά και βενζίνες. Εμείς δεν είμαστε όχλος που καταλύει τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των έννομων πολιτών. Εμείς δεν είμαστε δολοφόνοι να καίμε εργαζόμενους και βρέφη, είμαστε όμως αυτοί που θα σας σταματήσουμε!

Σε όλη την Αθήνα, σε κάθε γωνιά, θα υπάρχουμε ΕΜΕΙΣ! Αυτή τη φορά με φωτογραφικές μηχανές και κάμερες. Αυτή τη φορά για να μην έχουν αξία οι κουκούλες σας. Αυτή τη φορά για να μην έχουν αποτέλεσμα τα σχέδια σας. Αυτή τη φορά για να μην έχουν αποδέκτη τα εγκλήματα σας. Αυτή τη φορά για να σας εμποδίσουμε. Αυτή τη φορά για να μη κάψετε αθώους και παιδιά
. Αυτή τη φορά, για να μην υπάρξει ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ!!!

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Υποκριτές και ψεύτες

Ακόμα και αυτή την ύστατη στιγμή, πείτε ένα συγνώμη, όλοι εσείς που χρόνια τώρα σας ακούω να δικαιολογείτε την ωμή βία, σα χρήσιμο και αναγκαίο κακό για να εκφραστεί η δήθεν αγανάκτηση, το δήθεν δίκαιο.

Έχω αηδιάσει να ακούω τους δημοσιογράφους να λένε ότι «εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι πρέπει να ρίχνουν μολότοφ, εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι κάποιος δικαιολογείτε να σκοτώνει ανθρώπους…» Κι όμως το είπατε, όταν τους δικαιολογούσατε στα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008, το είπατε κάθε φορά που προπηλακίζουν αστυνομικό, το λέτε κάθε φορά που η αληταράδες ξεχύνονται στους δρόμους και σπάνε και καίνε, το δικαιολογείτε κάθε φορά που δίνετε βήμα σε ένα τρομοκράτη, το λέτε κάθε φορά που ονομάζετε όλους αυτούς ιδεολόγους και γενιά των 700 ευρώ με δικαιολογημένη αγανάκτηση. Το διαδίδετε συνέχεια με τη νεοταξική στάση σας που υπολείπεται ηθικής και περισσεύει διαφθοράς, εξάρτησης και εξαγοράς. Το λέτε κάθε μέρα και εκμαυλίζετε τη νεολαία, μέσα από την ανάδειξη όλων αυτών των ευτελών ατόμων που γίνονται προσωπικότητες από το τίποτα και τους προωθείτε εσείς. Σταματήστε να μας κοροϊδεύετε με τα κροκοδείλια δάκρυα και τα δακρύβρεχτα σχόλια. Τα νουμεράκια σας ενδιαφέρουν, έχετε παραδώσει εαυτόν στο δαίμονα της ευδαιμονίας και έχετε ξεπουλήσει προ πολλού την ανθρώπινη ταυτότητα σας. Είσαστε νούμερα κυριολεκτικά και μεταφορικά… Είστε υπεύθυνοι και συνένοχοι!!!!

Κάνω εμετό κάθε φορά που ακούω τους αριστερούς συμμορίτες να μιλάνε για κράτος δικαίου και τα παιδιά τους να πετάνε μολότοφ ανενόχλητα και να επιβραβεύονται. Να μιλάνε για ισότητα και ισονομία, οι πληρωμένοι εγκάθετοι και επαγγελματίες τραμπούκοι συνδικαλιστές, που εχθές εμπόδιζαν τα ασθενοφόρα και τα πυροσβεστικά, να σβήσουν φωτιές και να αποτρέψουν δολοφονίες. Προπηλάκιζαν τους αστυνομικούς κάθε φορά που προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν τα αναρχικά και παρακρατικά εκτρώματα. Αν έχετε κότσια βγάλτε τις λίστες με τα ποσά που πληρώνεστε κάθε μήνα για να κάνετε μπάχαλο την Αθήνα και πες τε μας που εκπαιδεύεστε στο αντάρτικο πόλεων. Αν τολμάτε, καταδικάστε ευθέως και ευθαρσώς, χωρίς δικαιολογίες τους αντικαθεστωτικούς δολοφόνους. Σταματήστε τις προβοκάτσιες και τον ξύλινο λόγο. Σταματήστε να προκαλείτε και να χρησιμοποιείτε τη ψυχολογία του όχλου για να δημιουργήσετε οργή με εγκληματικά επακόλουθα. Έχετε στο αίμα σας την προδοσία και όχι τους αγώνες. Έχετε κάνει Θεό το σφυροδρέπανο και η μόνη σας έννοια είναι η κατάλυση της εξουσίας και της δημοκρατίας. Δε σέβεστε τίποτα, ούτε τους θεσμούς, ούτε τα μνημεία, ούτε τα αρχαία, ούτε την ανθρώπινη ζωή. Καταβαραθρώνετε την αξιοπρέπεια της Ελλάδας και την κάνετε βορά στα ΜΜΕ του εξωτερικού. Προτρέπετε σε βιαιότητες και επιβραβεύετε το «ήθος» του τρομοκράτη και της ανηλεής βίας. Είστε υποκινητές και εκμαυλιστές… Είστε υπεύθυνοι και συνένοχοι!!!!

Νοιώθω απέραντη αγανάκτηση που μετατρέπεται σε χείμαρρο οργής, κάθε φορά που βλέπω τη Παπαρήγα, το Τσίπρα, το Χρυσοχοίδη, το Βούγια και όλο το συφερτό τους να «χαϊδεύουν» με τα λόγια και τις πράξεις τους τα άνομα καθάρματα που λεηλατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κουρσεύουν το δημοκρατικό συναίσθημα, αφήνοντας συντρίμμια πίσω από κάθε επιδρομή τους. Τρελαίνομαι όταν βλέπω μνημεία, αγάλματα και νεοκλασικά κτίρια γραμμένα με τα αηδιαστικά μαύρα σπρέι τους. Ενίσταμαι όταν τους αποκαλείτε ιδεολόγους και εξοργισμένα νιάτα. Συμμετέχετε σε μία συνομωσία σιωπής και καλύπτεται τα εκτρώματα του συστήματος που δημιουργήσατε. Με ένα συλληπητήρια και ενός λεπτού σιγή καθαρίζετε τη κόπρο του Αυγεία. Έχετε το θράσος να μιλάτε για προβοκάτσιες όταν προβοκάρετε την ίδια την Ελλάδα. Υπογράψατε το Ελληνικό Σύνταγμα και συνάμα το υπονομεύετε και το καταστρατηγείτε. Αναμοχλεύετε τα πολιτικά πάθη και συντελείτε στη βίαιη κατάλυση της εξουσίας. Το Δεκέμβριο του 2008 καλύπτατε τα τέρατα που δημιουργήσατε, που έσπαζαν, έκαιγαν και λεηλατούσαν για την αφαίρεση μιας ζωής από ένστολο και ΤΟΥΣ βρίσκατε χιλιάδες ελαφρυντικά.



Εχθές χάθηκαν 4 ζωές και πέρασε στα ψιλά της ανύπαρκτης συνείδησης σας και μόνο κατά πολιτική συνθήκη συνομολογήσατε το «δήθεν» αποτροπιασμό σας, αλλά το δικαιολογήσατε με δήθεν νεκρούς του ΔΝΤ και της πλουτοκρατίας. Επιτέλους αφήστε τις φανφάρες … είναι δολοφονημένοι, από τα εκλεκτά τέκνα σας, τους προστατευόμενους κουκουλοφόρους δολοφόνους. Αλήθεια πόσα λουλούδια θα αποθέσουν οι εντολοεισπράκτορες σας για τον τραγικό χαμό των 4 ανθρώπων;
Σταματήστε επιτέλους να λειτουργείτε ως φερέφωνα ενός παλαιολιθικού και ξεπερασμένου ιδεολογικού μοντέλου. Σταματήστε να υποθάλπετε εγκληματίες και να τους αναβαπτίζετε με το νερό της συναίνεσης. Σταματήστε να τους καλύπτετε με το μανδύα της ιδεολογίας. Είσαστε διεφθαρμένοι διεκδικητές μιας παρακμάζουσας πολιτικής πραγματικότητας που αναβαθμίζει εγκληματίες και δικαιώνει δολοφονίες. Είστε υπεύθυνοι και συνένοχοι!!!!

Γίνομαι θηρίο κάθε φορά που βλέπω, ακούω ή μυρίζω αναρχικό, παρακρατικό ή αντικαθεστωτικό σκουλήκι. Τρίζουν τα δόντια μου κάθε φόρα που βλέπω τους άπλυτους να εκτοξεύουν βόμβες μολότοφ και κομμάτια μάρμαρα. Είναι ελεύθεροι να σπάνε και να καίνε περιουσίες, να δολοφονούν αθώους ανθρώπους και να στέλνουνε τους αστυνομικούς στο νοσοκομείο. Νομιμοποιούνται να ξεσκίζουν και να καίνε την ελληνική σημαία, να βρίζουν, να απειλούν και να καταλύουν τη Δημοκρατία. Ο Χρυσοχοίδης τους αποκαλεί «φιλαράκια του» και το αριστερό παρακράτος δικαιολογεί και καλύπτει τα εγκληματικά τους ένστικτα. Πάρτε το απόφαση δεν είσαστε ιδεολόγοι, είσαστε ο ξεπεσμός της ανθρώπινης ύπαρξης. Κανένα μυαλό, καμία ψυχή δε δεσμεύεται από φτηνές δικαιολογίες και κανείς δε νομιμοποιεί τη δολοφονία. Είσαστε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, παράδειγμα προς αποφυγή, παρακμή και όνειδος της Ελληνικής κοινωνίας. Είσαστε δολοφόνοι και διαπράττεται ειδεχθή εγκλήματα με πλήρη συνείδηση, νηφαλιότητα και τέλειο σχεδιασμό. Είσαστε αποδέκτες εντολών για άλωση της δημοκρατίας και την ευνομίας. Χαμερπή σκουλήκια χωρίς ήθος, που πρακτορεύουν ενάντια στους Έλληνες και την Ελλάδα. Είσαστε δοσίλογοι κουκουλοφόροι που συγκροτείτε λαϊκά δικαστήρια και καταδικάζετε εις θάνατο με ποταπά κριτήρια. ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ για περιουσίες και επιχειρήσεις που κάηκαν, για τις στρατιές ανέργων που δημιουργήσατε, για την κατάλυση της Δημοκρατίας. Είσαστε προδότες, δολοφόνοι και πράκτορες.

«Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ'τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.» Ισοκράτης

Για αυτούς που δεν κατέχουν την Ελληνική παιδεία …

«Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν, ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.»

Προσέξτε γιατί σύντομα όλα αυτά θα τα βρείτε μπροστά σας, από τους αγανακτισμένους και αδικημένους πολίτες, που έχουν βαρεθεί να παραγκωνίζονται από τα παρηκμασμένα αληταριά. Πολύ σύντομα όλοι αυτοί, θα απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο, στον εκμαυλισμό της ηθικής και της ιδεολογίας τους, των αξιών και των πιστεύω τους. Εκφράζω το δημόσιο αίσθημα των νοικοκυραίων, των νομοταγών, των πατριωτών, των Ελλήνων, απλά εγώ δε φοβάμαι


ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΑΜΑΙ !!!!

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Ποταπά σκουλήκια εχθές, άνανδροι δολοφόνοι σήμερα

Ακουμπάς τα δάχτυλα πάνω στο πληκτρολόγιο και δεν ξέρεις πώς να ξεκινήσεις να γράφεις, πώς να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη, πώς να εξιστορήσεις πράγματα που θέλεις να ξεχάσεις, να αφορίσεις, να κρύψεις. Γεγονότα που τρομάζουν, που αδικούν το ανθρώπινο γένος, που εξιστορούν τη ντροπή, την αδικία. Καταστάσεις που τώρα στην ασφάλεια του σπιτιού σου, φαίνονται μακρινές. Ο πόνος ανήκει σε άλλους και όχι σε σένα. Σήμερα κλείσανε άλλα σπίτια... Άλλοι πατεράδες, μανάδες, αδέρφια, σύζυγοι, παιδιά δε θα ξαναδούν τους δικούς τους ανθρώπους... Εσύ πάντως είσαι ασφαλής… Κι όμως με τη σιωπή, νομιμοποιείς τους δολοφόνους και αύριο, μπορεί να είναι το δικό σου παιδί και να κλείσει το δικό σου σπίτι… Σου φαίνεται δίκαιο να καίγονται τα κτίρια, αλλά έλα που σήμερα κάηκαν άνθρωποι….

10.45 πμ Ξενοδοχείο Park Λεωφόρος Αλεξάνδρας

Ένα πολύχρωμο και πολύβουο πλήθος, κατακλύζει τους δρόμους. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, με κουστούμια, με ταγιέρ, με τζιν, με σημαίες, με τζόκεϊ καπέλα, νεαροί, μεσήλικες και απόκληροι της ζωής, γεμίζουν ασφυκτικά τους δρόμους για να διαδηλώσουν ειρηνικά για το υπέρτατο δικαίωμα του εργαζόμενου και του Έλληνα. Να είναι ασφαλής, αξιοπρεπής και με τη δουλειά του να μπορεί να πορευτεί και να συντηρήσει την οικογένεια και τον εαυτό του. Να έχει το δικαίωμα να κρατάει το κεφάλι του ψηλά και να αισθάνεται ισότιμα με τους υπόλοιπους ευρωπαίους. Τα μεγάφωνα της ΓΣΕΕ ξεσηκώνουν με την μουσική τον κόσμο και το πλήθος αναδεύετε, έτοιμο να ξεχυθεί.

11.48 πμ Μουσείο

Ο περίβολος του Μουσείου είναι ασφυκτικά καταλυμένος από τους διαδηλωτές. Τα πανό παρατάσσονται στο δρόμο και οι ομάδες παίρνουν τη θέση τους. Σε λίγο ξεκινάει η πορεία αντίδρασης και αντίστασης, για τις τεράστιες θυσίες που απαιτούνται, από ένα λαό που έχει φτάσει σχεδόν στα όρια της εξαθλίωσης και της άνευ όρων παράδοσης στα ξένα συμφέροντα. Ένα λαό που ψήφισε για ένα καλύτερο μέλλον και καταβαραθρώθηκε από την ατολμία, την ψευτιά και το ραγιαδισμό του πρωθυπουργού του. Ο παλμός είναι μεγάλος και τα συνθήματα ηχούν βροντερά.

12.20 μμ Σταδίου
Η πορεία μπαίνει στη Λεωφόρο Σταδίου.

12. 27 μμ Σταδίου και Αρσάκη.
Από την πορεία ξεκόβει μία ομάδα τεσσάρων ατόμων, δύο με κουκούλες, ένας με μαντίλι στο πρόσωπο και ένα με κράνος. Με δύο βαριοπούλες σπάνε τη βιτρίνα του μαγαζιού με τα ρούχα μέσα από τις σιδεριές και ρίχνουν δύο μολότοφ μέσα. Το μαγαζί λαμπαδιάζει με μιας. Περαστικοί και μαγαζάτορες τρέχουν να προλάβουν το κακό και προσπαθούν να σβήσουν τη φωτιά με τους πυροσβεστήρες. Οι κουκουλοφόροι τρέχουν στον επόμενο στόχο τους στη γωνία Σταδίου και Πεσματζόγλου. Επαναλαμβάνουν με την ίδια ακριβώς διαδικασία, το τερατούργημα τους.

Ένας ηλικιωμένος προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά, με το μπουκαλάκι νερό που κρατάει. Μουρμουράει πως κάποιος χάνει την περιουσία του και κάποιοι τη δουλειά τους. Κρίμα, κρίμα λέει για τη νέα γενιά, για τις αξίες που χάθηκαν, για τη ντροπή που δεν υπάρχει, για τη χώρα που βυθίζετε στο τέλμα…

12.42 μμ Σταδίου 24
Χτυπάνε με βαριοπούλες όλα τα τζάμια των καταστημάτων και εκείνη τη στιγμή εντοπίζουν στη Σταδίου 23 την Τράπεζα. Είναι κλειστή αλλά έχει κόσμο μέσα. Κάποιοι γράφουν με σπρέι πάνω στο τζάμι. Οι αναρχικοί γίνονται έξαλλοι και ορμάνε με τις βαριοπούλες. Σε λιγότερο από δύο τρία λεπτά θρυμματίζουν το ένα τζάμι, ένα νεαρός ρίχνει ένα υγρό μέσα στην τρύπα και αυτόματα πετιούνται μέσα 3-4 μολότοφ. Το κατάστημα λαμπαδιάζει σε μηδέν χρόνο και οι υπάλληλοι κοιτούν έντρομοι.

Τα αληταριά φεύγουν τρέχοντας σαν τα ποντίκια, αλαλάζοντας με μίσος, "ότι αυτά παθαίνει όποιος δεν απεργεί". Ο κόσμος ουρλιάζει και τρέχει αλαφιασμένος να βοηθήσει. Η φωτιά εξαπλώνεται. Προσπαθούμε να σπάσουμε την πόρτα αλλά είναι αδύνατο, είναι θωρακισμένη. Οι φωνές για βοήθεια ακούγονται όλο και δυνατότερα. Οι φλόγες ήδη γιγαντώνονται και ξεπετιούνται προς τα πάνω. Μαγαζάτορες φέρνουν πυροσβεστήρες και εμείς με τα χέρια, τα πόδια και τους πυροσβεστήρες προσπαθούμε να σπάσουμε την άλλη βιτρίνα. Νοιώθουμε τα δευτερόλεπτα να κυλάνε μάταια.
Παντού υπάρχει πυκνός καπνός, παντού υπάρχουν φλόγες.

Φωνές ακούγονται από παντού να εκλιπαρούν για βοήθεια. Είναι τρομερό να απέχεις μερικά εκατοστά από τον άλλο και να μη μπορείς να βοηθήσεις. Να μη μπορείς να του δώσεις ένα χέρι να πιαστεί. Επιτέλους σπάμε τη βιτρίνα αλλά δε μπορούμε να δούμε μέσα, ο καπνός είναι αποπνικτικός και τα πάντα είναι μαύρα. Οι υπάλληλοι έχουν βγει στα μπαλκόνια και στην ταράτσα. Όσοι μπορούν πηδάνε στο διπλανό κτίριο. Οι υπόλοιποι εγκλωβίζονται στα μπαλκόνια του πρώτου και του δεύτερου ορόφου. Τα πρόσωπα τους είναι μαύρα από τον καπνό και το βλέμμα τους γεμάτο απόγνωση. Κοιτάμε από κάτω χωρίς να μπορούμε να κάνουνε οτιδήποτε.
Ο κόσμος τρέχει αλαφιασμένα και προσπαθεί να κάνει στην άκρη, κάπου κοντά ακούγεται η σειρήνα του πυροσβεστικού. Μάνικες πετιούνται και οι πυροσβέστες ορμούν στη φωτιά. Σβήνουν το κομμάτι που είναι κοντά στο δρόμο και μπαίνουν μέσα. Δε μπορούν να προχωρήσουν, η φωτιά μαίνεται στο εσωτερικό, ο καπνός είναι πηκτός και τα πάντα καίνε. Σηκώνουν τις σκάλες και κατεβάζουν τον κόσμο που ήταν στη βεράντα του πρώτου ορόφου και αυτούς που ήταν στο διπλανό κτίριο. Δε μπορούν να φτάσουν στη βεράντα του δευτέρου ορόφου. Οι πυροσβέστες σκαρφαλώνουν στη βεράντα του πρώτου ορόφου και τραβάνε τις σκάλες εκεί. Προσπαθούν να τις στερεώσουν για να μπορέσουν να απεγκλωβίσουν τον κόσμο στο από πάνω μπαλκόνι. Καταφέρνουν να κατεβάσουν τις κοπέλες σώες.

Ένας πυροσβέστης φέρνει στα χέρια έναν υπάλληλο που είχε πηδήξει από το κλιμακοστάσιο για να σωθεί. Στο πεζοδρόμιο μισολιπόθυμοι οι υπάλληλοι της τράπεζας, ψάχνουν τους συναδέλφους τους. Λίγα δευτερόλεπτα αρκούν για να κάνουν τη μακάβρια διαπίστωση. Λείπουν τρείς. Οι πυροσβέστες ξανα-ορμούν στο φλεγόμενο κτίριο αλλά είναι πλέον αργά…

Το έγκλημα έχει συντελεστεί!! Τα χτεσινά ποταπά σκουλήκια, οι χτεσινοί αλήτες παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές και αναρχικοί είναι οι σημερινοί άνανδροι δολοφόνοι. Δεν είναι ιδεολόγοι, δεν είναι αγωνιστές, δεν έχουν καμία δικαιολογία και κανένα ελαφρυντικό. Είναι ειδεχθής εγκληματίες και είχαν προσχεδιάσει με το χειρότερο και πιο στυγνό τρόπο, την αφαίρεση της ζωής, τριών συνανθρώπων μας που είχαν όλο το δικαίωμα να μην απεργήσουν.

Συνένοχοι και συμμέτοχοι σε αυτό το έγκλημα, είναι όλοι όσοι δε στιγματίζουν τους εγκληματίες με τις μολότοφ. Όλοι όσοι με μικροκομματικές και καλποθηρικές πρακτικές, κλωσάνε τους αλήτες για να εξασφαλίσουν την εύνοια τους. Όλοι όσοι τους ονοματίζουν ιδεολόγους και γενιά των 700 Ευρώ. Όλοι όσοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Όλοι όσοι τους υποθάλπουν και τους περισώνουν μέσα από τα οργανωμένα μπλοκ τους και βάζουν την περιφρούρηση τους να τους προστατέψει. Όλοι όσοι ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα για να επωμιστούν τις ευθύνες που τους ανήκουν. Όλοι όσοι προπαγανδίζουν τη βία και την κατάλυση της Δημοκρατίας. Όλοι όσοι δεν είχαν την κοινή λογική να αδειάσουν τις επιχειρήσεις τους και να προστατέψουν τους υπαλλήλους τους από τους εγκληματίες και υποδαυλίζουν τη σωματική τους ακεραιότητα. Όλοι όσοι χαϊδεύουν τα αναρχικά περιττώματα και βρωμίζουν με την ύπαρξη τους αυτόν το τόπο. Όλοι όσοι συναινείτε στην ωμή βία .....

Ο κατάλογος είναι μακρύς αλλά σίγουρα περιέχει όλα τα ονόματα αυτών που ανοσιουργούν πάνω στον Έλληνα πολίτη, προστατεύοντας τα δήθεν δικαιώματα των εγκληματιών, που από σήμερα αφαιρούν και ζωές χαρακτηρίζοντας τες, παράπλευρες απώλειες.
Δεν είναι ιδεολόγος αυτός που αφαιρεί ανθρώπινες ζωές!!!
Το καταλάβατε κύριοι Παπανδρέου, Χρυσοχοίδη, Τσίπρα, Παπαρήγα και Βγένοπουλε; ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΕΙΔΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ!!!! Σήμερα κλείσατε τρία σπίτια! Σήμερα καταστρέψατε δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Σήμερα απολαμβάνετε τα αποτελέσματα της ανεύθυνης πολιτικής σας!!!
Σήμερα ευτελίσατε την ανθρώπινη ζωή, σήμερα είσαστε λιγότερο άνθρωποι και περισσότερο επιχειρηματίες και πολιτικοί.

Σήμερα είναι μία μέρα που δε θέλω να θυμάμαι γιατί πονάω. Τι θα πείτε σε αυτές τις μάνες, τους πατεράδες , τους αδερφούς, τα παιδιά; Ξέρω... συλλυπητήρια ...

Υστερόγραφο ή τίτλοι τέλους για τα αναρχικά αληταριά

Σήμερα κάψατε επιχειρήσεις και αυτοκίνητα. Ανοίξατε το δρόμο, για ακόμα περισσότερους ανέργους. Είσαστε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και πρέπει να σαπίσετε στις φυλακές. Οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να σας εντοπίσουν και να σας παραδώσουν στη δικαιοσύνη. Όλοι εμείς, που είμαστε πραγματικοί αγωνιστές της Δημοκρατίες και όχι προβοκάτορες και ουραγοί της τρομοκρατίας, οφείλουμε στην πατρίδα μας και στους πολίτες αυτής της χώρας, να μη σας φοβόμαστε.
Από εδώ και στο εξής θα μας βρίσκεται μπροστά σας, σκουλήκια και ντροπή του ανθρώπινου γένους!!!!

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Εμμ. Μπενάκη και Νικηταρά…

Άλσος Ν. Σμύρνης Οκτώβριος 1978
Ξαπλωμένη, μπρούμυτα στο γρασίδι παρακολουθώ μαγεμένη, όσα διαδραματίζονται στη σκηνή του φεστιβάλ της ΟΝΝΕΔ. Η μουσική είναι γιορτινή και οι άνθρωποι εκθαμβωτικοί. Ένα ελαφρό αεράκι κυματίζει τις γαλάζιες σημαίες και η καρδιά μου χοροπηδάει άταχτα μέσα στο στήθος μου. Ενθουσιάζομαι και χτυπάω παλαμάκια. Είμαι δώδεκα χρονών, η καρδιά μου και το μυαλό μου είναι γεμάτα εικόνες.
Η Ο.Ν.ΝΕ.Δ, μου έχει κλέψει την καρδιά…

Λίγες μέρες μετά μπαίνω στα γραφεία Εμμ. Μπενάκη και Νικηταρά, στον τρίτο όροφο, μαζί με το θείο μου, εκείνος είναι ήδη ΟΝΝΕΔίτης. Στην είσοδο συναντάμε, ένα ψηλό όμορφο νέο. Τον κοιτάζω ντροπαλά και σκέφτομαι, πως όλοι είναι όμορφοι εδώ, καθαρά βλέμματα, καθαρές ματιές, καθαρά πρόσωπα. Ο θείος μου του εξηγεί, ότι του έχω πάρει τα μυαλά και θέλω να γίνω ΟΝΝΕΔίτισα, αλλά είμαι πολύ μικρή, μόλις έχω κλείσει τα δώδεκα και η ΜΑΚΙ δέχεται από 13. Δε θέλω να πάω στη ΜΑΚΙ φωνάζω, άλλωστε δε ξέρω τι είναι, θέλω να γίνω ΟΝΝΕΔίτισα!!! Ο όμορφος με κοιτάει χαμογελώντας και λέει ότι δεν πειράζει, αν το θέλω τόσο πολύ μπορώ να γίνω ΟΝΝΕΔίτισα, αλλά μου τονίζει πως πρέπει πρώτα να διαβάσω πολλά βιβλία και να ενημερωθώ, να μάθω πράγματα για να ξέρω γιατί είμαι ΟΝΝΕΔίτισα. Φεύγω από τα γραφεία πετώντας, είμαι πια ΟΝΝΕΔίτισα!!!!!
Ο Αντώνης Σαμαράς, μου έχει κλέψει την καρδιά…

22 Οκτωβρίου 1981
Μία νέα και όμορφη γυναίκα, πελάτισσα στο κατάστημα του πατέρα μου, ψωνίζει για τα παιδιά της. Πιάνει συζήτηση με το μπαμπά μου και μιλάνε για πολιτική. Μόλις φεύγει, ο μπαμπάς μου με φωνάζει και μου λέει, ότι η κυρία είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και του ζήτησε να με αφήσει να συναντηθώ με τα παιδιά της και με φίλους τους για να φτιάξουμε την ΟΝΝΕΔ Γλυφάδας. Μόλις είδα για πρώτη φορά τη Φάνη Πάλλη Πετραλιά.

9 Μαρτίου 1982
Ιδρύεται η Ο.Ν.ΝΕ.Δ Γλυφάδας, Γενικός γραμματέας ο Πάνος Καμμένος, Αναπληρωτής εγώ, υπεύθυνος ΜΑΚΙ ο Μίλτος Βαρβιτσιώτης, υπεύθυνη κινητοποίησης η Αλεξάνδρα Πάλλη, γραμματέας η Έλενα Τόμπρου και μέλη ο Γιώργος Χιδίρογλου και η Κατερίνα Γεωργακοπούλου. Όλα παιδιά από 13 ως 17 χρονών, οι μικρότεροι από όλα τα τοπικά γραφεία του Λεκανοπεδίου. Όταν γνωριστήκαμε με τον τομεάρχη μας, υπήρχε έκδηλη η απορία του για το αν θα τα καταφέρναμε στις τότε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Εμείς όμως είμαστε ερωτευμένοι με τη ζωή, με την ελευθερία, με τη πατρίδα μας, με τη Δημοκρατία με τη Νέα Δημοκρατία. Για τη Σημαία και το Σταυρό, αν χρειαστεί και στο βουνό, εμείς δεν ξέρουμε ζυγό…

Στα χρόνια που διαβήκανε, μεγαλώσαμε, στελεχώσαμε τη ΜΑΚΙ, τη ΔΑΠ ΝΔΦΚ, το συνδικαλιστικό, την ΟΝΝΕΔ, Νομαρχιακές επιτροπές, γραμματείες και την κεντρική διοίκηση. Εκλεχτήκαμε σε κεντρικές και εκτελεστικές επιτροπές, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, βουλευτές και υπουργοί. Μας δείρανε, μας προπηλακίσανε, μας κυνηγήσανε μας μαχαιρώσανε και μας πυροβολήσανε. Παλέψαμε, αντισταθήκαμε, οργανωθήκαμε, αντεπιτεθήκαμε, αντιδράσαμε, φωνάξαμε και συλληφθήκαμε. Φτιάξαμε ραδιοφωνικό σταθμό και εφημερίδα, ξενυχτούσαμε πάνω από μικρόφωνα, ντουντούκες, προγράμματα και πουλούσαμε Δημοκρατική Πρωτοπορία στην Ομόνοια, στις πλατείες και τους δρόμους. Στήσαμε φεστιβάλ, κοιμόμασταν βράδια ατελείωτα στο υγρό χώμα και στα πούλμαν όταν πηγαίναμε για προεκλογικές εκστρατείες, διαδηλώσεις και επετειακές εκδηλώσεις. Κολλήσαμε ατελείωτες αφίσες ξανά και ξανά μέχρι που δεν είχαμε δύναμη να περπατήσουμε, βάψαμε δρόμους, λεωφόρους και εθνικές οδούς, φτιάξαμε και κρεμάσαμε πανό, γιρλάντες και σημαίες. Παρακολουθήσαμε σεμινάρια και διαβάσαμε βιβλία ατελείωτα για τη δική μας αλλά και την άλλη ιδεολογία, μιλήσαμε σε καφενεία, καφετέριες, γραφεία, συνέδρια, ταβέρνες και δρόμους. Παρήγαμε κοινωνικό έργο, δουλέψαμε σε κοινότητες αποτοξίνωσης, δημιουργήσαμε τράπεζες αίματος, γίναμε οι πρώτοι δωρητές οργάνων, βοηθήσαμε κοινωνικές οργανώσεις, στηρίξαμε τις οργανώσεις ΑΜΕΑ και ατόμων με μεσογειακή αναιμία.Υποστηρίξαμε και γίναμε αδέρφια με τους αντιστασιακούς της Solidarinosc, πήγαμε την ΟΝΝΕΔ στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο των Νέων και πήραμε με το σπαθί μας την αντιπροεδρία. Χορέψαμε και τραγουδήσαμε τα τραγούδια της γαλάζιας γενιάς και κάθε φορά που ήμασταν αποκαμωμένοι, στις πρώτες νότες σηκώναμε τις σημαίες ψηλά. Κερδίσαμε και χάσαμε εκλογές φοιτητικές, συνδικαλιστικές, δημοτικές, νομαρχιακές, ευρωπαϊκές και εθνικές. Ήμασταν πάντα εκεί στη χαρά και τη λύπη μαζί, δεμένοι μια γροθιά και όταν κάποιος γονάτιζε ορμούσαμε όλοι μαζί, τον σηκώναμε και πάλι ριχνόμασταν στη μάχη. Είμαστε μια γενιά απαξιωμένη από πολλούς γιατί δε διαδρομίσαμε ποτέ σε βουλευτικά και υπουργικά γραφεία, δε ζητήσαμε ποτέ ρουσφέτια και ήμασταν πάντα παρόντες ακόμα και όταν δεν ήμασταν επιθυμητοί. Βάλαμε στην άκρη τη προσωπική μας ζωή και καταξιωθήκαμε χωρίς καμία βοήθεια σε δουλειές και καριέρες μα πάνω από όλα στη ψυχή και στη καρδιά μας στάλαξε και εδραιώθηκε η ΟΝΝΕΔ. Το καταφύγιο και το λιμάνι μας. Η ζωή και το φως μας. Ήμασταν ερωτευμένοι και απόλυτα δοσμένοι. Η Εμμ. Μπενάκη και Νικηταρά, μας είχε κλέψει την καρδιά…

Σήμερα είμαστε σαραντάρηδες ή πενηντάρηδες και τα παιδιά μας δε πάνε στη Νικηταρά στην καλύτερη περίπτωση πάνε στη Λυκούργου ή δεν πάνε πουθενά. Συχνάζουνε σε καφετέριες, μπιλιάρδα ή κάνουν virtual παρέες στο internet, κάνουν αναρτήσεις στο facebook και διαδηλώνουνε από τον καναπέ τους. Η νεολαία ακούγεται για τις μολότοφ, τα full face, τις κουκούλες, τα σπασίματα και τα καψίματα. Μέσα στο χάος των προσωπικών συμφερόντων, των φερέφωνων, της απαξίωσης, της άνισης μεταχείρισης, της ανυπαρξίας ιδανικών και της ανηθικότητας κάποιος βράδυ, ξαφνικά είδαμε να λάμπει ένα χαμόγελο, μία ματιά με συστολή, με ευγένεια, μια δυναμική χειραψία, ένα ζωηρό παράστημα, μία καλλιεργημένη ύπαρξη. Μετά από χρόνια ένιωσα μία γλύκα και μία ζεστασιά, ένα βλέμμα φωτεινό και σταθερό που έδινε υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο, για μία νεολαία με ιδανικά, με απαιτήσεις, με θέλω και μπορώ. Μία σταθερή δύναμη που σε έκανε να νοιώθεις ότι θέλεις να ξαναγυρίσεις στη νεολαία, στις θύμησες, στην Εμμ. Μπενάκη και Νικηταρά.

Ο Κώστας Χατζής μας είχε κλέψει την καρδιά …

Κώστα
να σαι καλά, μας γύρισες πίσω χρόνια πολλά, μας έκανες να δακρύσουμε, να νοσταλγήσουμε και να επιθυμήσουμε τα χρόνια τα δικά μας, τα παλιά. Μέσα από τη ψυχή μας, ευχόμαστε να πάρεις ότι επιθυμείς, εμείς θα είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε σε ότι μπορούμε. Είμαστε δίπλα σου για να κάνεις το όραμα σου για ήθος, μαχητικότητα και ιδεολογία, πραγματικότητα. Σε ευχαριστούμε γιατί σφίγγοντας σου το χέρι, νοιώσαμε για λίγο όπως όταν ήμασταν στην Εμμ. Μπενάκη και Νικηταρά.

Γι άλλη μία φορά, η ΟΝΝΕΔ μας είχε κλέψει την καρδιά……

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Η κατάρα του να είσαι «Έλληνας»

Τελικά είναι κατάρα να είσαι «Έλληνας», να κοιτάς πάντα πίσω από τον ώμο σου μήπως κάποιος υπερασπίσει την Ελλάδα, μήπως κάποιος πιο τολμηρός από εσένα σηκώσει τη γαλανόλευκη, τόσο ψηλά όσο θα έπρεπε να την είχες σηκώσει εσύ. Μήπως κάποιος που δε φοβάται, ουρλιάξει με όλη του τη δύναμη το όνομα της, μήπως κάποιος που αντέχει να τον κυνηγούν, να τον φυλακίζουν, να τον λένε φασίστα, να τον λένε τρελό, να τον λένε γραφικό, μπορέσει να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του κόσμου απέναντι στα ηρωικά σύμβολα. Μήπως κάποιος δρασκελίσει τα κελεύσματα των καιρών και βάλει στην άκρη τις Δραγώνες, τις Ρεπούσηδες, τις Κουλούρηδες και τους Αλιβιζάτους, μήπως κάποιος αντισταθεί στους νεοταξικούς θρήνους για τα απάνθρωπα σύνορα που απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον ανεθνισμό. Μήπως κάποιος αντισταθεί στην αλλοτρίωση του διεθνισμού και προτάξει τα στήθη του στην προάσπιση της μεγάλης και ανώτερης ιδέας του έθνους, μήπως κάποιος αποτάξει τα φαντάσματα που στοιχειώνουν τον εθνικισμό, τον εθνισμό, τον πατριωτισμό!!! Μήπως κάποιος είναι Έλληνας απέναντι σε εσένα που είσαι απλά «Έλληνας»!

Μου είπαν κάποτε, πως η πένα έχει μεγαλύτερη δύναμη από τα όπλα γιατί καταφέρνει να συσπειρώσει πολύ περισσότερους ανθρώπους, από ότι τα όπλα να φοβίσουν. Μου είπαν επίσης ότι ο λόγος εμπνέει, εμψυχώνει, συσπειρώνει και ανατάσσει το φρόνημα και την ψυχή. Καταφέρνει να δώσει δύναμη στους καταπονημένους και ψυχή στους υποταγμένους. Ενίοτε είναι και καταστροφικά αμφότερα γιατί πουλιούνται στους προσκυνημένους και δημαγωγούν για τους ξεπουλημένους. Μετατρέπουν το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, σε ανοσιούργημα της απατρίας. Τότε τα αργύρια ζυγίζουν περισσότερο από την πίστη, από τους βωμούς και τις εστίες.

Αλήθεια, ποιες ανίερες μάνες βύζαξαν και ανάθρεψαν αυτούς τους «Έλληνες»; Τι δηλητήριο είχε αυτό το γάλα, που τους έκανε να μην αναγνωρίζουν το αίμα τους; Τι μίσος τους διάπλασε για να αρνούνται τη φύση και τη θέση τους; Πόσο «εκπορνεύτηκαν» για να εισπράξουν τα προσδοκώμενα από την προδοσία; Πόση ψυχή ανάλωσαν για να απολαύσουν την άλωση των ιδεών και των ευθυνών; Πόση «πατρίδα» καπηλεύτηκαν για να δοξάσουν το «εγώ»; Πόσο τελικά αξίζει αυτό το χώμα, αυτή η θάλασσα, αυτός ο ουρανός; Πόσο αξίζει αυτό το γαλανόλευκο «πανί» για να το πολεμάτε τόσο και τόσοι πολλοί……

Σήμερα δεν ήμουν στο Σύνταγμα, αλλά είδα, ένιωσα και πόνεσα πολύ…. Όπου έβλεπες πέντε-έξι Έλληνες με σημαίες, ήταν από κοντά και κάποιος ασφαλίτης για να βεβαιωθεί ότι το φρόνημα δε ήταν σε επίπεδο που θα δυσαρεστούσε τους έχοντας την εξουσία. Όπου υπήρχαν στιβαρά χέρια να τις κυματίζουν, κάπου εκεί κάποιος χαφιές φωτογράφιζε για να έχουν αρχείο, οι πράττοντες τη προδοσία. Σήμερα για ακόμα μία φορά, καταλύθηκε η δημοκρατία και η Ελλάδα βγήκε σε «δημοπρασία»

Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821, ζήτω οι ήρωες του Έθνους, ζήτω οι εσωτερικά ελεύθεροι Έλληνες του σήμερα. Γιατί όσο υπάρχουν χούντες, τόσο θα γεννιούνται ΕΛΛΗΝΕΣ!





Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Η αυτοκράτειρα και η αυλή της

«Δεν σας κρύβω ότι προβληματίστηκα πάρα πολύ αν έπρεπε να έρθω σε αυτό το προσυνέδριο και να καταθέσω τις απόψεις μου. Ο κύκλος της εσωστρέφειας που εντάθηκε την τελευταία εβδομάδα μέσα στη Νέα Δημοκρατία δημιουργεί ένα ιδιαίτερα δυσμενές περιβάλλον για οποιοδήποτε στέλεχος θέλει με καθαρή τη συνείδηση του να συμβάλλει σ’ ένα καλύτερο αύριο, πρωτίστως για τη χώρα και βεβαίως για την παράταξη.»


Από τη Χριστίνα Βασιλάκη


Με αυτή τη φράση ξεκίνησε την παρέμβαση της, η βουλευτής της Α΄ Αθηνών, Ντόρα Μπακογιάννη, στο προ-συνέδριο της Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας άλλοθι για την παντελή κομματική & βουλευτική της απουσία στα πλαίσια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κανείς δεν την έβαλε στον «πάγκο», μόνη της μπήκε, γιατί απλά δεν είχε σκεφτεί ποτέ το «μετά»! Ένα «μετά», που προφανώς δεν επηρεάζει, όπως έκανε επί Καραμανλή, ένα «μετά», που φυσικά δεν προσδιορίζει γιατί την ξεπερνά…. Ποια «καθαρή συνείδηση» κυρία Μπακογιάννη, αυτή που μας έφερε στο τέλμα ή αυτή που αποκτήσατε μετά την ήττα; Αυτή η κολυμπήθρα, εμβάπτισης ανύπαρκτων αρετών, πρέπει κάποια στιγμή να αδειάσει!!!!

Συνεχίζοντας λέτε «βρίσκομαι όμως εδώ και αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο μικρόνοες και επιφανειακοί αναλυτές να διαστρεβλώσουν για μια άλλη φορά και τις προθέσεις και τα λόγια μου, πέντε λεπτά αφού σας μιλήσω.» Κακόμοιρη Ντόρα, που όλοι σε διαβάλουμε και όλοι θέλουμε το κακό σου! Κυρία Μπακογιάννη, μου θυμίζετε κάτι κακομαθημένα πιτσιρίκια, που αφού ανακατέψουν τον κόσμο και δημιουργήσουν τα χίλια-μύρια προβλήματα, κάθονται στη γωνιά τους και το παίζουν αθώα, επιζητώντας τις θωπείες και την επιδοκιμασία των γονέων τους. Η διαφορά είναι πως εσείς μεγαλώσατε και ο μπαμπάς σας δεν μπορεί να τιμωρήσει κανένα για τις δικές σας παραλήψεις και αποτυχίες.

Το τελευταία πράγμα, που περίμενα ποτέ ότι θα αναφέρατε, έστω και για αστείο μέσα στην παρέμβαση σας, είναι οι «πελατειακές σχέσεις», που μνημονεύσατε ως λάθος της προηγούμενης κυβέρνησης. Τρεις φορές, μέσα σε τρεις εβδομάδες, μπροστά στα μάτια όλων μας, έχετε εξάρει με τις πράξεις σας, το μοντέλο αυτό. Στο προ-συνέδριο του Κόμματος, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, κάνατε αυτοκρατορική άφιξη με συνοδεία σαράντα επτά ατόμων, ήμουν στην πόρτα και τους καταμέτρησα έναν προς έναν, δεδομένου ότι έπρεπε σε ένα κατάμεστο στάδιο, να κρατήσουμε ανοιχτές τις βαριές σιδερένιες πόρτες για να περάσει και ο τελευταίος ακόλουθος, μία ώρα μετά την ώρα έναρξης του προ-συνεδρίου και αρκετά μετά την άφιξη Καραμανλή που πέρασε με μόλις 4 άτομα να τον συνοδεύουν. Πάλι καλά που προλάβατε την ομιλία Σαμαρά! Στη διάσκεψη γυναικών στο Κάραβελ, δεν είχαμε την ίδια τύχη. Μπήκατε πάλι, με πολυπληθή συνοδεία και διακόψατε την ομιλήτρια από βήματος, δείχνοντας την προτίμηση σας, στου βασιλικού τύπου αφίξεις και βέβαια στο αγενές προσδοκώμενο, του τραβώ την προσοχή γιατί είμαι κάποια, αλλά δεν ξέρω ακόμα ποια.

Εχθές, μετά ακριβώς από την ομιλία απεμπόλησης κάθε ευθύνης, φύγατε μαζί με την πολυάριθμη κουστωδία σας, αφήνοντας άναυδο τον επόμενο ομιλητή και το πάνελ των στελεχών να κοιτάει με κατάπληξη. Πιο πολύ από όλους, ντροπιάσατε τον εαυτό σας γιατί απαξιώσατε με το ύφος και το ανύπαρκτο ήθος, τον συναγωνιστή σας και συνεδιεκδικητή της προεδρίας της Νέας Δημοκρατίας, κύριο Ψωμιάδη. Αλήθεια οι άνθρωποι σας, τι σας λένε κυρία Μπακογιάννη; Δε σας τονίζουν, πόσο χάνετε με αυτή τη στάση σας; Δε σας λένε πικρές αλήθειες, ότι δηλαδή, δημιουργείτε μόνο εχθρούς απαξιώνοντας όλα τα μέλη και τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας; Βλέπετε γιατί σας λέμε ότι έχετε πελατειακές σχέσεις; Γιατί αν δεν ήταν, δε θα φοβόντουσαν να σας που ότι η ταπεινοφροσύνη κερδίζει και η έπαρση αποδιώχνει!!!

Αν η Νέα Δημοκρατία, βρίσκεται στην αντιπολίτευση «χτυπημένη και συρρικνωμένη», τότε μεγάλη ευθύνη έχετε και εσείς γιατί είναι σαφές και προφανές, ότι παίξατε και παίζετε μέγα ρόλο σε αυτό. Ως υπουργός, εσκεμμένα δε διαφωνήσατε ποτέ και στην τελική, μπορούσατε να παραιτηθείτε και να αποδείξετε με αυτό, την πρόθεση σας για το γενικότερο καλό της παράταξης και του ελληνικού λαού, τη ρηξικέλευθο άποψη σας για την πρόοδο και την ευημερία. Σας θυμίζει κάτι αυτή η πρακτική; Αν όχι, έχετε επιλεκτική μνήμη…. Εκ των υστέρων, τα μεγάλα λόγια αποσκοπούν σε δικαιολογίες, που δυστυχώς για εσάς δε τις «καταπίνει» κανείς σκεπτόμενος, διεγείρετε δε τα στελέχη σε παρόμοιες κριτικές...

Η Νέα Δημοκρατία, είναι ένα τραίνο που έχει ξεκινήσει και αυξάνει ταχύτητα, με τελικό σταθμό την επόμενη κυβέρνηση. Στην εκκίνηση, έχουν μείνει όλοι όσοι δε μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις και σε λίγο θα πηδούν από τα παράθυρα, όλοι όσοι δεν αντέχουν την ταχύτητα των αλλαγών. Για την υστεροφημία αλλά και για το χατίρι όλων όσων σας ψήφισαν, είναι δόκιμο να αλλάξετε ρότα και να βοηθήσετε την παράταξη στην εξέλιξη της, αφήνοντας τα προσκόμματα και τις πικρίες. Λέτε ότι έχετε «πληρώσει δυσανάλογα υψηλό τίμημα», προφανώς δεν έχετε καταλάβει για ποιο λόγο, άλλως θα είχατε αλλάξει τακτική από αυτή που ακολουθείτε πιστά τα τελευταία 24 χρόνια και δε σας έχει βγάλει πουθενά. Η έπαρση, ο εγωισμός και η αυτοκρατορική αλαζονεία, πληρώνονται. Αν σας έχει διαφύγει, είμαστε στον 21ο αιώνα και το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η προεδρευομένη δημοκρατία. Πουθενά δε αναφέρεται, πως πρέπει ο λαός να ανέχεται ολιγαρχικές στάσεις, τάσεις και απόψεις.

Πάνω από όλα, μου άρεσε η παράγραφος που λέτε ότι «υπήρχαν στελέχη, ακόμη και πρώην υπουργοί, κυρίως στη δεύτερη κυβερνητική μας θητεία, που αν τους άκουγες, θα αναρωτιόσουν αν ανήκαν στο ΚΚΕ ή τη ΝΔ» ή το ΠΑΣΟΚ, θα έλεγα εγώ, γιατί δεν είδα κανέναν άλλο υπουργό, να χρησιμοποιεί για τη θέση του συμβούλου του, στο υπουργείο εξωτερικών, πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ και να ενστερνίζεται, με αυτό τον τρόπο τις πρακτικές της εθνικής προδοσίας των Ιμίων και του Οτσαλάν. Άλλωστε το είπε και ο πατριάρχης της οικογένειας σας. «Η κυβέρνηση Σημίτη, ήταν άξια, συνετή και έπραξε το καλύτερο για τον Ελληνικό λαό» Λίγο πιο κάτω, αναφέρετε ότι «υπήρξαμε θύματα ιδεολογικής τρομοκρατίας και μας έλεγαν «δεξιούς». Ποιος θα τολμούσε να το πει, αυτό σε εσάς, κυρία Μπακογιάννη; Πριν ή μετά που προσγειώσατε το αεροπλάνο των Σκοπίων με τα διακριτικά της «Μακεδονίας». Πριν ή μετά που αδειοδοτήσατε και επιτρέψετε σε ελληνική αεροπορική εταιρία να προσεγγίζει το αεροδρόμιο στα κατεχόμενα της Κύπρου; Πιστέψτε με κανείς!!!!! Απλά, μας κάνατε να σκύβουμε το κεφάλι, ντροπιασμένοι και να μας βάλουν από παντού και μάλιστα δίκαια. Γι αυτό χάσαμε κυρία Μπακογιάννη, γιατί είσαστε μεγάλο μέρος του προβλήματος, ενός προβλήματος που εξ ορισμού στέρησε την περηφάνια από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας και τους έστειλε στην ψεύτικη θαλπωρή είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε του ΛΑΟΣ, είτε σπίτια τους χωρίς καμία παρουσία στα εκλογικά δρώμενα.

Μιλάτε μεταξύ άλλων και για «τη δημιουργία ενός μεγάλου κεντροδεξιού, ανοιχτού, δημοκρατικού κόμματος. Ενός κόμματος σύγχρονου, ελκυστικού, πολυτασικού, το οποίο να εκφράζει όλο το εύρος της μεγάλης φιλελεύθερης δημοκρατικής μας παράταξης.» Η πολυφωνία κυρία Μπακογιάννη κάνει καλό, οι πολλές τάσεις κάνουν ανεπανόρθωτο κακό. Αυτό εφαρμόστηκε μέχρι τώρα μέσα στην παράταξη μας, για αυτό και φτάσαμε ως εδώ. Οι φωνές μπορούν να εκφράζονται μέσα στα όργανα και να συντελούν στην ανανέωση και την ισχυροποίηση της δημοκρατίας. Η τάση όμως, είναι μία και εκφράζεται στο ακέραιο, από το Πρόεδρο που εκλέχτηκε για αυτόν ακριβώς το λόγο. Όποιος προσπαθήσει να προωθήσει και να εφαρμόσει, άλλες τάσεις διάφορες από αυτές του ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ, θα μας βρει μπροστά του. Τελεία και παύλα!

Όσο για αυτό το δακρύβρεχτο «Βεβαίως ο Πρόεδρος κόμματος να επιλέγει τους συμβούλους και συνεργάτες του με οποιαδήποτε μορφή, αλλά δεν μπορεί να διολισθήσουμε προς ένα αρχηγικό μέλλον», ένα έχω να πω. Ισχυρό κόμμα υπήρχε επί Αβέρωφ!! Δομημένο, με άξια στελέχη, με ισχυρή παρέμβαση και ενιαία εικόνα. Με λόγο, με άποψη, με ισχύ που εκφραζόταν από την ομόνοια και την ένωση των στελεχών. Αυτό το κόμμα, δε σας άρεσε γιατί δεν εξυπηρετούσε τις πελατειακές σχέσεις των βουλευτών, παρά τους έβαζε στη θέση τους, ταγούς και υπερασπιστές των συμφερόντων του λαού. Αυτό το κόμμα, συμβάλλατε οικογενειακώς για να διαλυθεί και να αντικατασταθεί από στελέχη που διαδρομίζανε για να αποκτήσουνε την εύνοια, προκειμένου να πετύχουν την ανάδειξη τους μέσα από κυβερνητικές θέσεις, τις οποίες εκμεταλλευόντουσαν προς ίδιο όφελος. Διαλύσατε την ΟΝΝΕΔ γιατί ήταν αυτόνομη και αιχμή του δόρατος του κόμματος. Έχετε τη μερίδα του λέοντος για την κατάντια της παράταξης και τη μέγιστη των ευθυνών για την εικόνα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Σταματήστε επιτέλους να κλαψουρίζετε για το ότι αδικείστε ως κόρη του Κ. Μητσοτάκη. Εκεί ήσασταν όταν όλα αυτά λάμβαναν χώρα. Με τις δικές σας ευλογίες και τις δικές σας παραινέσεις. Είναι γνωστό τοις πάση, ότι καμία απόφαση δεν έβγαινε από το τότε γραφείο του πρωθυπουργού ή του προέδρου της ΝΔ, χωρίς τη δική σας έγκριση. Άλλωστε το γνωστοποιούσατε εσείς σε όλους εμάς, που υπηρετούσαμε το κόμμα.

Τελειώνω με τη φράση σας «Όσοι λοιπόν, αντί να κάνουν τη δουλειά τους και να πηγαίνουν το κόμμα μπροστά, επιμένουν να βλέπουν αντιπάλους εκεί που δεν υπάρχουν και μένουν κολλημένοι στον εσωτερικό μικρόκοσμο δεν προσφέρουν καλή υπηρεσία, ούτε στην παράταξη ούτε στη χώραΑΦΗΣΤΕ μας λοιπόν να κάνουμε τη δουλειά μας, χωρίς να δημιουργείτε προσκόμματα και προβλήματα. Βοηθήστε την παράταξη ουσιαστικά και ενεργητικά. Σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και επιβεβαιώστε το πολυφορεμένο «είμαι στρατιώτης του κόμματος», που μέχρι τώρα οι «κατέχοντες γνώσιν» μειδιούμε όταν το ακούμε
….

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Ψηφίζω ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αψηφώ την ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

«Σπάνια κάνει κανείς μόνο ένα σφάλμα. Στο πρώτο σφάλμα κάνει κανείς πάρα πολλά. Γι’ αυτό κάνει συνήθως κι ένα δεύτερο - κάνοντας αυτή τη φορά πολύ λίγα...» Φρ. Νίτσε

Τελικά, δεν ξέρω αν είναι δόκιμο να γράφει κάποιος γνωμικά, στην περίπτωση που κάποιος ιθύνοντας νους τα διαβάσει και επιτέλους ανοίξει τα μάτια του ή απλά αναλωνόμαστε να συζητάμε μεταξύ μας, οι λίγοι εναπομείναντες γνωστικοί ή τρελοί, εγώ πάντως δεν αποποιούμαι κανένα όρο και χαρακτηρισμό!!!

Πάντως ο Νίτσε, δε θα μπορούσε παρά να αφιερώσει το παραπάνω γνωμικό στον υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ, Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Με τη φράση «Έχω φίλους αναρχικούς και αντιεξουσιαστές και σε πολλά συμφωνούμε…», άνοιξε οριστικά την αυλαία της «έννομης τρομοκρατίας» από τη μία πλευρά και νομιμοποίησε την παρακρατική και αναρχική τρομοκρατία από την άλλη. Κάθε άλλο παρά υπουργός προστασίας του πολίτη, παρά μόνο του αλλοδαπού, αριστερού, αριστεριστή, αναρχικού, παρακρατικού και αντιεξουσιαστή πολίτη. Έθεσε ουσιαστικά στην «παρανομία» το πατριωτικό κίνημα και ενίσχυσε τα φιλαράκια του, στην άκοπη προσπάθεια τους για την κατάλυση της Δημοκρατίας. Εύγε παλικαρά μου, τον «μπερντέ» όμως ο νόμιμος Έλληνας πολίτης στον πληρώνει και μάλιστα από το υστέρημα του.

Μέχρι τώρα τα «φιλαράκια», μόνο στο εσώρουχο του, δεν έχουν βάλει τις αντιστασιακές τους βόμβες, αλλά κατά τα άλλα χάνουν το όποιο δίκιο τους, κατά τον Γιώργο Πεταλωτή, μόνο και μόνο γιατί έβαλαν βόμβα σε λάθος ώρα, στα γραφεία νόμιμου κόμματος που δεν άφησε ούτε μύγα όρθια. Πάνω από όλα όμως, αυτή είναι η κυβέρνηση όλων των Ελλήνων!!! Εμείς δε, όλοι οι υπόλοιποι ή πρέπει να συνεχίσουμε να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου και να πιστεύουμε ότι η κατάρα του ΠΑΣΟΚ δε θα αγγίξει και τις δικές μας κομματικές πόρτες ή πρέπει άμεσα να καταλάβουμε ότι, ό,τι συμβαίνει στο διπλανό κατώφλι, τρέχει και στη δική μας αυλή!!!!

Ο πιο σίγουρος τρόπος για να καταστρέψεις έναν νέο, είναι να του διδάξεις να εκτιμάει περισσότερο εκείνους που σκέφτονται σαν αυτόν, από εκείνους που σκέφτονται διαφορετικά απ' αυτόν. Είναι βέβαια πιο δύσκολο να είσαι οπαδός της αρετής, από οπαδός της αναρχίας και του χάους…..

Σωστός και πάλι ο Φρ. Νίτσε που μονολογεί «Είσαι κάποιος που κοιτάει δίχως να συμμετέχει; Η κάποιος που δίνει χείρα βοηθείας..; Η μήπως κάποιος που αποστρέφει το βλέμμα του και προσπερνάει; Τρίτο ζήτημα συνείδησης!» Τι είμαστε λοιπόν; Οι λαγοί που θα αφήσουν την τρομοκρατία της χούντας του ΠΑΣΟΚ να περάσει ή οι αετοί που θα αρνηθούν την ασφάλεια, έστω και τύποις, στο όνομα της ελευθερίας; Για μένα αρκεί να είμαστε νοήμονες, ενεργοί πολίτες.

Θα το πω για άλλη μία φορά, όταν στερείς τα δικαιώματα και την ελπίδα από τον άνθρωπο, έχεις απέναντί σου έναν ορκισμένο εχθρό. Βέβαια με τη δύναμη και τη ρώμη, δεν κερδίζονται όλες οι μάχες, χρειάζεται και η ορθολογική σκέψη. Η στρατηγική και η μεθοδικότητα είναι άριστες τακτικές πολέμου. Όταν ο εχθρός έχει την υπεροπλία τότε τον κατατροπώνεις με τα ίδια του τα όπλα. Φροντίζεις ώστε να κάνεις τον εχθρό σου, συμμέτοχο στις πολιτικές ευθύνες και τότε εκείνος αναγκαστικά για τυπικούς και ψηφοθηρικούς λόγους, αναλαμβάνει την υπεράσπισή σου!!!!

Και μία συμβουλή….. Η ταγή ενός κινήματος στην παρανομία, είτε από επιλογή είτε από τις συνθήκες, είναι πιο γλυκιά και πιο προσοδοφόρα γιατί ότι απαγορεύεται, είναι και πιο γλυκό. Ό,τι κυνηγιέται είναι πιο θεμιτό και ό,τι αφορίζεται είναι πιο επιθυμητό.

Εύγε ΠΑΣΟΚ, με το χάος, επιστρέφεις τη νεολαία στην τιμή και στον αγώνα. Δημιουργείς ρεύμα ήθους και πλήθους!!!!!!! Πάνω που λέγαμε ότι η νεολαία αποπροσανατολίστηκε, θα υμνούμε τον Παπανδρέου ως δείγμα ανεθνιστή και άπατρι που όμως κατάφερε, την ανεπιθύμητη γι αυτόν, επιστροφή στις πατριωτικές και εθνικές αξίες.

Τελικά αξίζει να έχεις ένα μάτσο ηλίθιους, που απαγορεύουν και πολεμούν τα αυτονόητα, για να επιτυχείς την ηθική βούληση της προστασίας της πατρίδας!!!!