Οι «δημοκράτες» των blogs και οι «φασίστες» Έλληνες

Μία από τις βασικές αρετές, που πρέπει να διακατέχει όσους ασχολούνται με την πολιτική, είναι η αλήθεια και μία άλλη το να βλέπουν πιο μπροστά, από το μέσο πολίτη. Αρετές που δυστυχώς, οι περισσότεροι πολιτικοί στερούνται.

Το έναυσμα για αυτή τη σημείωση, μου την έδωσε το indymedia Ιndymedia και παραπληροφόρηση. Είναι χαρακτηριστικό, πως ανόητα και κομπλεξικά παιδαρέλια, με τα λεφτά του ελληνικού λαού και την ανοχή του πρύτανη του πολυτεχνείου, ασκούν μία επικίνδυνη πολιτική, όπου με τα δήθεν αντικειμενικά συμπεράσματα τους, οδηγούν εκ προθέσεως, όσους διαβάζουνε τα γραφόμενα, σε ολισθηρούς δρόμους. Συνήγοροι αυτής της διαδικασίας και άλλα site όπως tvxs και παραπληροφόρηση και zougla όπου επιχειρείται διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Μίας πραγματικότητας, που βολεύει αφάνταστα αυτούς που διοικούν, καθώς και τους κοντόφθαλμους που επιχειρούν να παραπληροφορήσουν την κοινή γνώμη, έχοντας γνώση των αποτελεσμάτων που θα έφερνε η αλήθεια, αν η κοινή γνώμη τη γνώριζε. Η ουσία είναι, ότι όλα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, εφόσον κάποιος έλεγε, «συγνώμη έκανα λάθος». Είναι χαρακτηριστικό, ότι η δημοκρατία και η αξιοπιστία, βάλλονται σε μεγάλο βαθμό αυτή την εποχή. Τολμώ να πω, ότι με τρομάζουν οι εξελίξεις. Πολλές φορές, στο παρελθόν, έχω αναρωτηθεί, αν και κατά πόσο οι κυβερνώντες, μπορούσαν να δουν πράγματα και καταστάσεις, όπου τα ολέθρια αποτελέσματα, είναι ηλίου φαεινότερα.

Από την ημέρα της ανάρτησης του μεταναστευτικού νομοσχεδίου, για δημόσια διαβούλευση, διαφαίνεται η έντονη δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας του κόσμου, όπως επίσης, ότι είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν να περάσει «αναίμακτα». Πολλάκις αυτές τις ημέρες ακούγονται από στόματα δημοσιογράφων και πολιτικών, που υποστηρίζουν το νομοσχέδιο, απόψεις του στυλ, «δε μπορεί η πλειοψηφία να ορίζει τα δικαιώματα της μειοψηφίας», «το ότι κάποιοι εκφράζουν τις απόψεις τους δε σημαίνει ότι πρέπει να υιοθετούνται κιόλας» κ.τ.λ, τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να μεταφραστούν σε «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»

Όσο και να θέλει κάποιος, να ξεπεράσει την αηδία του, μπροστά στην κατάφωρη παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων της πλειοψηφίας, δε θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει τη λογική, που παρουσιάζει μία έρευνα σε δείγμα χιλίων και πάνω ατόμων, που υποδεικνύει πως οι Έλληνες σε ποσοστό που αγγίζει το 75% δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στους αλλοδαπούς και δη στους Αλβανούς, τους οποίους καλούνται να ενσωματώσουν. Η ίδια έρευνα, αποκαλύπτει πως ένα εξίσου μεγάλο ποσοστό θεωρεί, πως οι αντιδράσεις των πολιτών κατά των μεταναστών, προκύπτουν από την ίδια τη στάση των μεταναστών, πολύ δε περισσότερο από την ύπαρξη λαθρομεταναστών.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι αριθμοί απεικονίζουν μία πραγματικότητα που κανείς και ποτέ, δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Η ημέρα μνήμης των νεκρών ηρώων των Ιμίων, αποτέλεσε το έναυσμα, για μία πορεία στο κέντρο της Αθήνας, που μετατράπηκε σε διαμαρτυρία κατά του νομοσχεδίου για το μεταναστευτικό. Όσοι ασχολούνται με τα κοινά και έχουν παρελθόν σε κομματικά και οργανωτικά δρώμενα, γνωρίζουν ότι όταν η κεφαλή της πορείας φτάνει στην Ομόνοια και το τέλος της, μόλις στρίβει από τη Βουλή για να μπει στην Πανεπιστημίου, τότε δεν μπορείς να έχεις ούτε 150, ούτε 200, ούτε 300, ούτε 500 αλλά ούτε και 1500 άτομα.

Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε 2 παραμέτρους. Ο αριθμός εξαρτάται τόσο από το μήκος της πορείας των διαδηλωτών, που ήταν κοντά στο 1,5 χιλιόμετρο, όσο και από το πλάτος του οδοστρώματος που καταλαμβάνουν και που είναι περίπου 25 μέτρα. Την πυκνότητα του σώματος στην αρχή, μέση και τέλος της πορείας. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, τότε έχουμε έναν αριθμό που υπερβαίνει τις 8,000-9,000 κόσμου και αυτό με υπέρμετρη φειδώ. Άλλωστε μία φωτογραφία 1000 λέξεις και όταν υπάρχουν και βίντεο, τότε η πραγματικότητα είναι αναπόφευκτη.

Ναι λοιπόν, μας αρέσει δε μας αρέσει, αυτός ήταν ο αριθμός του κόσμου, που πήγε να διαμαρτυρηθεί και αγνοήθηκε με δόλο από τα Μ.Μ.Ε, γιατί δε συνέφερε τους πατρώνους και ξεπουλημένους βαρόνους ιδιοκτήτες.

Αυτό λοιπόν, που θα έπρεπε να προβληματίσει τον πολιτικό κόσμο και ειδικά την κυβέρνηση, είναι το πόσο πολύ έχει ξεχειλίσει το ποτήρι της ανοχής του κόσμου, ώστε να ξεπεράσει τις αναστολές του απέναντι σε ένα ακραίο κόμμα, να συνταχθεί με τους οργανωμένους οπαδούς του και να ακολουθήσει μία πορεία πίσω από σύμβολα και μηνύματα που άλλες εποχές, θα απέφευγε και να εκστομίσει. Είναι ένα σημείο αναφοράς των καιρών, ο πολίτης στρέφεται εκεί που πιστεύει, ότι υπάρχει η δύναμη, για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. Ο Έλληνας χαρίζει το πορτοφόλι του αλλά όχι την ταυτότητα του. Κρύβοντας την αλήθεια το μόνο που καταφέρνουμε είναι να στρουθοκαμηλίζουμε. Οι πολίτες αυτής της χώρας δεν είναι ρατσιστές και ξενοφοβικοί είναι απλά ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!